بزرگنمايي:

پیام آذری - مجله دیجی کالا / بسیاری از کاربران در شرایط مختلف با اتمام شارژ باتری ساعت هوشمند روبرو شده‌اند. افرادی که به سفرهای طولانی می‌روند به خوبی می‌دانند که شارژ کردن همواره یک گزینه به حساب نمی‌آید؛ حالا این موضوع می‌تواند به دلیل مشغله‌ی زیاد باشد یا عدم دسترسی به پریز برق و شاید نداشتن لوازم جانبی مناسب. همچنین فراموش کردن شارژر ساعت‌های هوشمند برخلاف گوشی اتفاق رایجی محسوب می‌شود.
همین مسائل چالش مربوط به عمر باتری برخی از ساعت‌های هوشمند را افزایش می‌دهد. سامسونگ مدعی است که باتری گلکسی واچ 4 تا 40 ساعت دوام می‌آورد اما در این تخمین، استفاده از GPS و ردیابی فعالیت‌ها را لحاظ نکرده است. این یعنی به احتمال زیاد باید هر روز آن را به شارژر وصل کنید. اپل واچ‌ها از این هم بدتر هستند و عمر باتری آن‌ها به حدود 18 ساعت می‌رسد. این یعنی اگر کاربران اگر از قابلیت‌هایی مانند پایش وضعیت خواب و ردیابی برای دویدن در مسافت‌های طولانی استفاده کنند، احتمالا باید آن را دو بار در روز به شارژر وصل کنند.
هرچه اهمیت و یکپارچگی ساعت‌های هوشمند با دیگر گجت‌ها افزایش پیدا کند، اهمیت باتری آن‌ها هم بیشتر می‌شود. در حال حاضر شرکت‌ها در تلاش برای افزایش تعداد سنسورهای مربوط به سلامتی در ساعت‌ها هستند ولی اگر عمر باتری را کاهش دهند، کاربران باید یکی از آن‌ها را فدای دیگری کنند.
عمر باتری هفت روزه
اما چرا عمر باتری هفت روزه؟ اول از همه باید بگوییم که اگر فشار چندانی به ساعت هوشمند وارد نکنید، همین حالا هم تعداد زیادی از ساعت‌های هوشمند قادر به ارائه‌ی چنین عمر باتری‌ای هستند. از دیدگاه یک خریدار و صاحب ساعت هوشمند، عمر یک هفته‌ای باعث می‌شود که حداقل برای یک یا دو روز دیگر نگران تمام شدن انرژی باتری نباشد. افزایش عمر باتری نه‌تنها مشکل بسیاری از مسافران را حل می‌کند، بلکه برای کوه‌نوردان هم مثمر ثمر واقع می‌شود که تا حد زیادی به GPS وابسته هستند و در این صورت دیگر نیازی به حمل باتری‌های بزرگ یا پنل‌های خورشیدی نخواهند داشت.
شارژ یک هفته‌ای برای استفاده‌های معمولی به معنای عمر باتری چند روزه در صورت بهره‌گیری از امکانات مختلف ساعت هوشمند است. به عنوان مثال افرادی که هر روز به باشگاه‌های ورزشی می‌روند، معمولا یک تا دو ساعت در این باشگاه‌ها وقت صرف می‌کنند. چنین افرادی نباید به ناچار هر شب ساعت هوشمند خود را به شارژر وصل کنند و چنین گجت‌هایی در این شرایط باید حداقل عمر باتری 2 تا 3 روزه ارائه دهند.
چرا ساعت‌های هوشمند عمر باتری طولانی‌تری ندارند؟
برای عمر باتری ساعت‌های هوشمند موانع متعددی وجود دارد که یکی از اصلی‌ترین آن‌ها بحث طراحی بدنه است. از نظر فنی، شرکت‌ها به راحتی می‌توانند از باتری‌های بزرگ‌تری برای ساعت‌ها استفاده کنند اما چنین باتری‌هایی وزن گجت را افزایش می‌دهند و تجربه‌ی کاربری را بدتر می‌کنند.
در این زمینه نرم‌افزار اهمیت بسیار زیادی دارد. بخش مهمی از توانایی‌های یک ساعت هوشمند به همین موضوع برمی‌گردد و برای اینکه کاربران بتوانند با سرعت بالایی کارهای مختلفی را انجام دهند، یک چیپست قدرتمند باید انجام وظیفه کند؛ علاوه بر این نباید مصرف انرژی نمایشگر را از قلم بیندازیم. عمر باتری اپل واچ بسیار بد است زیرا اپل می‌خواهد در زمینه‌های مختلف بهترین تجربه را ارائه کند. اما شرکت‌هایی مانند Coros و Garmin برای ساعت‌های خود، ویژگی‌های مربوط به تندرستی را در اولویت قرار می‌دهند و در عوض رزولوشن نمایشگر و ویژگی‌های نرم‌افزاری پیشرفته را فدا می‌کنند.
این معضل به حدی جدی است که شرکت‌های مختلف ترفندهای هوشمندانه‌ای را برای کاهش مصرف انرژی ارائه داده‌اند. به عنوان مثال شرکت Mobvoi برای سری TicWatch Pro نمایشگر ثانویه‌ی کم‌مصرف استفاده کرده و شرکت Fossil هم حالت‌های صرفه‌جویی در مصرف باتری ارائه داده که برخی سنسورها را غیرفعال می‌کنند. ساعت‌هایی هم که از قابلیت نمایشگر همیشه روشن بهره می‌برند، معمولا با پایین آوردن مچ، روشنایی و رفرش ریت نمایشگر را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهند.
در همین زمینه باید به زیبایی ظاهری و حاشیه‌ی سود شرکت‌ها هم اشاره کنیم. شرکت‌هایی مانند فیت‌بیت اگر ساعت‌هایی هم‌اندازه با محصولات Garmin بسازند، می‌توانند از باتری‌های بزرگ‌تری بهره ببرند ولی ترجیح می‌دهند که به ساخت ساعت‌های کوچک‌تر ادامه دهند.
در رابطه با هزینه‌های ساخت هم باید بگوییم که گاهی اوقات افزایش عمر باتری به معنای ارتقای چیپست، نمایشگر، برد و بدنه خواهد بود. این افزایش هزینه‌ها هم منجر به گران‌تر شدن ساعت‌های موردنظر می‌شود و از آن جایی که بسیاری از کاربران به خرید ساعت‌های هوشمند گران‌تر علاقه‌ای ندارند، شرکت‌ها هم چندان به این سمت حرکت نمی‌کنند.
احتمال افزایش قابل توجه عمر باتری ساعت‌های هوشمند چقدر است؟
روی هم رفته در این زمینه می‌توانیم خوش‌بین باشیم. با توجه به اینکه همین حالا هم تعدادی از ساعت‌ها چنین مشخصه‌ای را ارائه می‌کنند، دیر یا زود این موضوع به یک استاندارد تبدیل می‌شود. اما در کوتاه‌مدت، بیشتر در بین ساعت‌های تندرستی‌محور یا فاقد ویژگی‌های پیشرفته شاهد ارائه‌ی عمر باتری طولانی خواهیم بود.
این یعنی افزایش عمر باتری برای ساعت‌های پرچم‌دار همه‌فن‌حریف مانند اپل واچ یا گلکسی واچ ممکن است چند سال طول بکشد. سازندگان این ساعت‌ها همچنان به دنبال افزایش تعداد ویژگی‌ها و بهبود عملکرد آن‌ها هستند و در عوض عمر باتری را فدا می‌کنند.
از طرف دیگر، اگرچه گلکسی واچ 4 از نظر عمر باتری حرف زیادی برای گفتن ندارد، اما به نظر می‌رسد این موضوع در مرکز توجه سامسونگ قرار گرفته است. همین تلاش سامسونگ ممکن است رقبا را تحت فشار قرار دهد زیرا عمر باتری برای کاربران ساعت‌های هوشمند اهمیت بسیار زیادی دارد.
در نهایت کاربران در این زمینه حق انتخاب دارند. برخی کاربران حاضر به فدا کردن عمر باتری ساعت هوشمند خود برای بهره‌گیری از اکوسیستم بهتری هستند ولی برخی دیگر ترجیح می‌دهند پول خود را برای خرید ساعتی هزینه کنند که عمر باتری طولانی ارائه می‌کند. روی هم رفته دیگر زمان آن رسیده که تمام ساعت‌های هوشمند یکی از مهم‌ترین مشکلات خود را برطرف کنند.