چاپ

پیام آذری - عضو هیات علمی و رئیس مرکزتحقیقات آرتمیای کشور در گفتگو با خبرنگاران از قرارگرفتن نام آرتمیای ارومیه به عنوان یک گونه ارزشمند و منحصربه‌فرد، در رده گونه‌های به شدت در خطر انقراض یا بحرانی خبر داد و گفت: ادامه‌دار بودن شرایط نامساعد دریاچه ارومیه، باعث افت شدید زنده‌مانی آرتمیای ارزشمند و منحصر به فرد این دریاچه به نام آرتمیا اورمیانا شده و آن را در رده به شدت در خطر انقراض یا بحرانی قرار داده است.
از این رو باید در صدد راهکار‌های اساسی‌تر برای حفظ ذخایر این گونه ارزشمند و منحصر به‌فرد در کشور بود.
علی نکوئی فرد بیان کرد: آرتمیا سیستمی حفاظتی برای بقا در شرایط نامناسب دارد. یعنی در شرایط بحرانی توانایی تولید جنین زنده را داشته و در یک مرحله از ازدیاد سلولی به همراه لایه محافظتی کیتینیه به خواب می‌رود که به اصطلاح تخم مقاوم (سیست) نامیده می‌شود. از این لایه مقاوم برای گذر از شرایط سخت محیطی استفاده می‌کند تا بتواند نسل خود را حفظ کند.
وی ادامه داد: آرتمیا یکی از انواع مهم و نسبتاً گسترده سخت پوستان است که از آب‌های لب‌شور تا آب‌های شور -که میزان املاح آن‌ها ممکن است تا چند برابر آب دریا باشد- زندگی می‌کند. اما به‌دلیل تغییرات اقلیم و عوامل مختلف، تراز آب دریاچه ارومیه به کمترین تراز ثبت‌شده طی 60 سال گذشته رسیده است. به‌طوری‌که در خرداد 1402، کمترین ترازی که از سال 1343 تا به امروز برای دریاچه ارومیه ثبت شد، برای این اکوسیستم به ثبت رسید. این روز‌ها حجم آب بزرگ‌ترین دریاچه داخلی ایران حتی از سال 94 هم کمتر شده است.
رئیس مرکزتحقیقات آرتمیای کشور ادامه داد: با کاهش سطح تراز دریاچه، با افزایش چشمگیر شوری و رسیدن میزان شوری آب به حد فوق اشباع مواجه هستیم. در نمونه‌برداری‌های انجام شده توسط مرکز تحقیقات آرتمیای کشور، شوری آب دریاچه بیش از 360 گرم در لیتر ثبت شد. این درحالی است که باوجود مقاومت آرتمیا در شوری‌های بالا، اما برای بقا و ازدیاد نسل، حداکثر غلظت شوری تا 150 گرم در لیتر برای این آبزی مطلوب است.