چاپ

پیام آذری - فارس / وقتی نامی، پیش از آن‌که روی کاغذها ثبت شود، در دل‌ها حک می‌شود، دیگر نه رفتنش خاموشی است و نه نبودش فراموشی.
شهید آیت الله سید محمدعلی آل‌هاشم، امام‌جمعه مردمی تبریز، یکی از همان نام‌هاست که حتی در غیابش، حضوری پررنگ دارد؛ آن‌چنان که پدرش با چشمی اشک‌بار از محبت بی‌پایان رهبر معظم انقلاب نسبت به فرزند شهیدش سخن می‌گوید و دل‌ها را می‌برد به ساحتی که اشک و افتخار درهم آمیخته‌اند.
گاهی یک نگاه، یک لبخند، یک خاطره، می‌تواند هزاران صفحه تاریخ را رقم بزند. و گاهی، نام یک انسان، آن‌قدر در دل‌ها جا باز می‌کند که نبودنش هم مثل بودنش، راه می‌سازد. نام سید محمدعلی آل‌هاشم، امام‌جمعه شهید تبریز، از همان نام‌هاست. روحانی‌ای مردمی، صادق، خالص و انقلابی، که با رفتنش، جای خالی‌اش را نه فقط پدر و خانواده، که تمام مردم تبریز و حتی رهبری عزیز انقلاب با دل احساس کردند.
بازار

نامی که در دل‌ها جا ماند؛ امام‌جمعه‌ای که شهادتش هم مردم‌داری آموخت
آیت‌الله سیدمحمدتقی آل‌هاشم، پدر این شهید سرافراز پرده‌ای از خاطرات ناب و کمترشنیده‌شده از رابطه رهبر معظم انقلاب با فرزند شهیدش را کنار زد. با صدایی آرام اما دلی لبریز از غم و افتخار، چنین گفت: در دیدارهایی که با حضرت آقا داشتیم، بارها از تأثیر رفتار و روش سید محمدعلی بر مسئولان کشور سخن گفتند. می‌فرمودند که اقداماتش، نحوه برخوردش با مردم، ساده‌زیستی‌اش و نگاه بلندش به انقلاب، برای ائمه جمعه دیگر یک راه و درس بود.
وی با بغضی که در لایه‌های صدایش نهان شده بود، ادامه داد: نمی‌توانم محبت رهبر معظم انقلاب نسبت به فرزندم را در واژه‌ها بگنجانم. ایشان از اعماق دل متأثر بودند... از چهره‌شان پیداست که چقدر این فقدان برایشان سنگین بود. در آخرین دیداری که با ایشان داشتیم، محبتشان نسبت به ما چندین‌ برابر شده بود. نمی‌توان آن لحظات را توصیف کرد... لحظاتی از جنس نور و اشک.
در امتداد نور و اشک؛ امام‌جمعه‌ای که رسم عشق را با مردم نوشت
آیت‌الله آل‌هاشم، سپس با قلبی لبریز از شکر، از زبان رهبری، به توصیف فرزند شهیدش پرداخت: ایشان درباره سیدمحمدعلی، بارها سخن از زحماتش، دقتش در نظارت بر عملکرد مسئولان، ارتباط عمیقش با جوانان، دغدغه‌اش برای مسائل فرهنگی، و نگاه وحدت‌آفرینش در جامعه داشتند. می‌گفتند که چگونه حضورش در نماز جمعه و بین مردم، ثمره انقلاب را به تصویر می‌کشید و چطور در عمل، مردم را به‌سوی همدلی و هم‌افزایی دعوت می‌کرد.
اما شاید زیباترین بخش این روایت، کلامی بود که پدر، از زبان فرزند شهیدش نقل کرد. سخنی که نشان می‌دهد سیدمحمدعلی، پیش از آنکه امام‌جمعه باشد، یک پدر دلسوز، یک فرزند وفادار و یک مصلح صادق اجتماعی بود: فرزندم همیشه می‌گفت تقویت نظام وظیفه همه است؛ از کوچک تا بزرگ، از خانه‌ها تا مسجد، از محله‌ها تا نماز جمعه. همیشه توصیه‌اش محبت بود؛ بین همسران، بین فرزندان، بین همسایگان، و بین آحاد ملت. تأکید می‌کرد که باید در کنار هم بمانیم و پشتیبان نظام باشیم. این را بارها با عشق و باور می‌گفت.این‌ها تنها واژه نیستند؛ تکه‌هایی از پازلی هستند که تصویری روشن از یک روحانی مردمی، یک شهید والامقام، و یک پدر سرافراز را برایمان کامل می‌کنند. مردی که دل‌ها را با خود همراه کرد و حتی پس از شهادت، نامش چراغ راه شد؛ برای جوانان، برای مسئولان، و برای امام‌جمعه‌هایی که هنوز می‌آموزند چگونه باید در تراز انقلاب زیست.

پیام آذری