چاپ

پیام آذری - فرناندو آریاس، مدیرکل سازمان منع سلاح‌های شیمیایی، به مناسبت سی و هشتمین سالگرد حمله شیمیایی سال 1366 (1987) به سردشت، ایران پیامی صادر کرد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما آذربایجان غربی ؛پیام مدیر کل سازمان منع سلاح‌های شیمیایی به مناسبت سی و هشتمین سالگرد حمله شیمیایی به شهر سردشت ٢٨ ژوئن ٢٠5
باعث افتخار است که امروز در این رویداد رسمی سخنرانی می‌کنم.
در ٧ تیر، ٣٨ سال پیش، مردم سردشت در معرض یک حمله وحشیانه غیرقابل تصوری قرار گرفتند. استفاده گسترده از گاز خردل باعث کشته شدن بیش از ١٠٠ نفر که بسیاری از آنان کودک بودند، شد. این حمله، همچنین آسیب‌ها و جراحت‌هایی رابر زندگی هزاران نفر دیگر تحمیل کرد که کماکان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.
امروز و هر سال، سازمان منع سلاح‌های شیمیایی در گرامیداشت قربانیان این حمله جنایت کارانه با مردم سردشت اعلام همبستگی می‌کند. به نمایندگی از سازمان منع سلاح‌های شیمیایی، مایلم همدردی صمیمانه خود را با قربانیان، خانواده هایشان و تمام کسانی که از نتایج این وحشیگری رنج می‌برند، اعلام نمایم.
یاد آوری تراژدی سردشت فرصتی است که نشان می‌دهد چرا تلاش‌های دست جمعی ما برای رهایی جهان از سلاح‌های شیمیایی بسیار حیاتی است. بعد از چنین حملات وحشیانه‌ای بود که جامعه بین المللی حول یک هدف واحد متحد شده و تصمیم قاطع و جمعی درباره سلاح‌های شیمیایی اتخاذ کردند.
کنوانسیون سلاح‌های شیمایی در سال‌های ١٩٩٧ اجرایی شد که یک گروه کامل از سلاح‌های کشتار جمعی را منع می‌کند و سازمان منع سلاح‌های شیمیایی، بعنوان نهاد اجرا کننده کنوانسیون، همان سال تاسیس شد.
از آن زمان به بعد ما شاهد پیشرفت‌های قابل توجهی در نیل به اهداف کنوانسیون بوده‌ایم. در جولای ٢٠٢٣، ما انهدام کامل کلیه زرادخانه‌های سلاح‌های شیمیایی اظهار شده توسط دولت‌های دارنده این سلاح را تمام کردیم. این انهدام تحت نظام راستی آزمایی بین المللی قوی بر اساس مفاد کنوانسیون انجام گرفت. این موفقیت به جامعه بین‌المللی اطمینان می‌دهد که چنین سلاح‌هایی دوباره نمی‌توانند مورد استفاده قرار بگیرند. علیرغم این موفقیت، تهدید ظهور مجدد سلاح‌های شیمیایی واقعی و درحال افزایش است. در سال‌های اخیر، استفاده و تهدید به استفاده از سلاح‌های شیمیایی در تعدادی از کشور‌ها از جمله توسط بازیگران غیر دولتی دیده شده است.
پیشرفت سریع علم و فناوری بیانگر ریسک‌های جدیدی است که تدوین کنندگان کنوانسیون نمی‌توانستند آنها را پیش‌بینی کنند. در این شرایط باید تلاش‌های خود را دو چندان کنیم تا اطمینان حاصل شود که هرگز دوباره شاهد چنان شیوه‌های جنگی وحشیانه و غیرقانونی یا اقدامات تروریستی نباشیم.
در تاریخ ١٧ ژوئن، ما یکصدمین سالگرد تدوین پروتکل ژنو را گرامی داشتیم. آن پروتکل که ناظر بر ممنوعیت کاربرد سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیکی در جنگ است، یک تحول بسیار بزرگ در سال ١٩٢5 بود. گرچه حادثه غمبار سردشت به ما قویا یادآوری می‌کند که صرف وجود قوانین همیشه کافی نیست. تنها اقدام بین المللی هماهنگ از طریق نهاد‌های بین المللی قوی ضامن هنجار‌های جهانی خواهد بود. به یاد قربانیان و به افتخار بازماندگان این حملات شیمیایی است که ما عزم خود را برای دستیابی دائمی به جهان عاری از سلاح‌های شیمیایی جزم می‌کنیم.
سپاس از توجه شما.