چاپ

پیام آذری - مدیرعامل موسسه خیریه حمایت از مستمندان تبریز، با بیان این‌که باید نیازمندان واقعی را دریابیم، گفت: نباید با کمک به گدایان حرفه ای تحقق "آرمان شهر بدون گدا" را به آسانی از دست بدهیم.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از تبریز، قدم به هر کلان شهری که بگذاری علاوه بر سر و صدای ماشین ها و آلودگی های صوتی که همیشه ورزد زبان اسـت، صحنه های دیگری هست که اصلا چشم نواز نیست و آن متکدیان و دستفروشان دوره گردی هستند که اغلب کم مانده خودشان پول از جیبت بردارند و آدامسی چیزی برایت بخرند.
جوانانی که به زور شیشه ماشینت را تمیز می کنند یا گل و آدامس می فروشند و اسپند دود می کنند. اما همه این ها هر چند تکدی گری نیست لیکن چشم نواز هم نیست و شغل کاذب به حساب می آیند و درچهره شهرها آلودگی بصری ایجاد می کنند.
و اما تبریز...
"از هر چه بگذریم سخت دوست خوش تر است"، وارد تبریز که بشوی و صبح تا شب در خیابان هایش با ماشین یا پیاده چرخ بزنی، چنین صحنه هایی بسیار کم تر از دیگر شهرهای کشور به چشم می خورد و اغراق نیست اگر بگوییم شاید ماهها تو در تبریز زندگی کنی و این صحنه ها را نبینی و هم این است که به شهر بدون گدا شهرت یافته است.
شاید از اقلیم کوهستانی آن است و شاید تمدن دیرینه اش. بعد از کسب عنوان شهر اولین ها همیشه تبریز به شهر بدون گدا شهرت داشته است و واقع هم این چنین است، چرا که اگر در خیابان گدایی را ببینیم، برایمان بعید می نماید و خوشبختانه هنوز دیدن چنین صحنه هایی در تبریز عادی نشده است.
این ها حمل بر این نیست که تبریز شهری غنی است، همه متمول هستند و نبودن متکدی در گذرها و خیابان ها، دلیل سرمایه داری اقتصادی است، بلکه آمارهایی که نهادهای حمایتی از جمله بهزیستی، کمیته امداد و خیریه‌ها دارند، نشان می‌دهد که جامعه آماری تبریز در حوزه فقر معنادار است، اما علت این‌که گروه‌های فقیر در این شهر به سمت تکدی‌گری نمی‌روند، یک سری زمینه‌های فرهنگی، اعتقادی دارد و حاصل برخی دوراندیشی ها و اقدامات اساسی می باشد.
فرهنگ مردم شهر تبریز از این لحاظ غنی است که به گدا و متکدی پول نمی دهند، صحبت از خسیسی هم نیست، چرا که همین مردم اولین و بزرگترین و فعال ترین موسسات خیریه مردمی را دارند.
مردم تبریز ار سال های دور، یعنی از زمانی که هنوز موسسات خیریه دولتی وجود نداشت، انفاق می کردند و این هزینه را دست معتمدین به خصوص بازاریان می سپردند تا به دست مستحقش برسد.
موسسه خیریه تبریز، موسسه حمایت از مستمندان تبریز، موسسه خیریه نوبر تبریز، موسسه خیریه جان نثاران تبریز و خیلی مراکز خیریه از سال های پیش از وقوع انقلاب اسلامی در تبریز فعالیت دارند و در سال های اخیر نیز بسیاری مراکز نیکوکاری نیز ایجاد شده اند که مجوز از ارگان های خیریه دولتی اخذ می کنند و مردم محورند.
مردم شهر تبریز از دیرباز همواره در حمایت از افزاد نیازمند و مستمند زبانزد خاص و عام بودند و این اندیشه رفته رفته نهادینه شده و مردم و بازاریان دست به دست هم داده و با تشکیل انجمن و خیریه بسیار سعی در کمک رسانی و امداد نیازمندان کرده اند.
این موسسات خیریه تبریز منتظر نیازمندان نمی نشینند تا نیازمندان مراجعه و در خواست کمک کنند، بلکه هیئت امنا و کادر تحقیق این موسسات به دنبال نیازمندان واقعی می روند و پس از پرس و جو و بررسی، رفع نیاز می کنند و همین عامل اصلی بدون گدا بودن تبریز است.
یکی از این تشکل ها موسسه خیریه حمایت از مستمندان تبریز می باشد که با بیش از نیم قرن فعالیت، یکی از خیریه های تاثیرگذار در امر کمک رسانی به شهروندان این شهر می باشد تا جایی که در کسب عنوان "شهر تبریز شهر بدون گدا" نقش این موسسه خیریه بسیار حائز اهمیت است.
موسسه خیریه حمایت از مستمندان تبریز یک موسسه خیریه مردمی می باشد و هیچ کمکی از سوی دولت و نهادهای دولتی دریافت نمی نماید و کاملا از سوی بازاریان و تجار و صاحبان صنایع و اکثر مردم که بی نام و نشان و بی منت کمک رسانی می کنند، مشغول فعالیت می باشد و امین مردم است.
این موسسه جدای از دیگر موسسات، در تحقق این آرمان بسیار پیشقدم بوده و اکیپ ویژه ای دارد که در سطح شهر هر جا گدا و متکدی را نظاره کنند، پیگیری می کنند تا به اصل موضوع برسند و مشکل را برطرف کنند.
البته تنها متکدیان و دست فروشان خیابانی نیستند که چهره نازیبا به سطح شهر می بخشند، بلکه حضور معتادان متجاهر نیز ناهنجار تر از گدا و متکدی است که در این خصوص نیز در شهر تبریز چند سالی است برنامه ای نیز برای ساماندهی این افراد ترتیب داده شده و مرکز با عنوان « مرکز ماده 16» داریم که مورد حمایت شهرداری است و معتادان از طریق شهرداری و موسسه خیریه حمایت از مستمندان از سطح شهر جمع‌آوری و سپس به مرکز ماده 16 فرستاده می‌شوند تا در آن مرکز سم‌زدایی شوند.
«سیروس نائبی» ، با بیان اینکه شعار "نیازمندان واقعی را دریابیم نه متکدیان خیابانی را» سرلوحه کار ماست، گفت: آرمان شهر بدون گدا دستاورد بیش از نیم قرن تلاش فرهنگی موسسه خیریه حمایت از مستمندان تبریز و همکاری و همراهی مردم آگاه شهر تبریز می باشد و نباید با کمک به گدایان حرفه ای آن را به آسانی از دست بدهیم.
«مدیرعامل موسسه خیریه حمایت از مستمندان تبریز» ، با بیان اینکه طی سال گذشته 2050 مورد متکدی در سطح شهر داشتیم، تاکید کرد: امور پیشگیری و جمع آوری متکدیان همه روزه 12 ساعته آماده جمع آوری متکدیان از سطح شهر می باشد که برخی مواقع تا ساعت ها آخر شب حضور دارند که در این زمینه دادستانی و نیروی انتظامی با موسسه همکاری دارند و مشتاق و پیگیر هستند.
وی تاکید کرد: هر زمان هر جای تبریز فردی را در حال گدایی و تکدی گری دیدند با شماره ( 32343434 و 09142088484) امور پیگیری و جمع اوری متکدیان موسسه خیریه حمایت از مستمندان تربریز تماس بگیرند تا ماموران این موسسه اقدام کرده و موضوع بررسی و ساماندهی می شود.
نائبی افزود: بسته به این که متکدیان جمع آوری شده، دارای چه مشکلاتی باشند، از آنان حمایت می کنیم، اگر سالمند و کسی را برای نگهداری نداشته باشند، به اداه بهزیستی، اگر بیما رروانی باشند، به بیمارستان رازی و اگر معتاد باشند، به ماده 16 معرفی می شوند، اگر اهل شهرستان باشند با پرداخت هزینه سفر به شهر خود بازگردانده می شوند و اگر هم توان کار کردن را داشته باشند، به کاریابی معرفی می شوند تا صاحب شغل شوند و نهایتا اگر نیازمند واقعی باشند، تحت پوشش موسسه قرار می گیرند.
وی ادامه داد: مردم نباید به تکدی گران پول بدهند، اگر اطلاع رسانی کنند این افراد ساماندهی می شوند. در سال گذشته 83 نفر اتباع بیگانه تحویل اردوگاه های ورامین داده شدند، همچنین طی سال های اخیر 200 تبعه پاکستانی شناسایی شدند که در مشغول تکدی گری بودند.
و دلیل این ادعا که موسسه خیریه حمایت از مستمندان تبریز پیشگام تحقق این شعار می باشد را در تابلوهای نصب شده در جاده منتهی به تبریز می توان یافت که نوشته شده است: «مسافران محترم، به شهر «بدون گدای تبریز» خوش آمدید. اگر ندرتا گدایی به چشم خورد، لطفا با تلفن‌های ٢٣٣٠٨٠٨ تماس بگیرید» زیر این تابلو عبارت «موسسه خیریه حمایت از مستمندان تبریز» درج شده بود.
هر چند اکنون دیگر این تابلو به این صورت دیگر وجود ندارد اما پلاکاردها و تبلیغات گسترده در جاده ها و سطح شهر و حتی فضای مجازی این واقعیت را در ذهن ها متصور می سازد که در تبریز جایی هست که به دنبال نیازمندان واقعی باشد و مشتاقانه پیگیر هست تا نیازمندان واقعی را دریابد.
پایان پیام/60