چاپ

پیام آذری - ایسنا/آذربایجان غربی باافزایش تعداد مبتلایان و مرگ و میر ناشی از کووید 19 و با تغییر رنگ کرونایی در شهرهای آذربایجان غربی ممنوعیتهای متعددی اعلام شد اما از اعلام تا اعمال جدی ظاهرا تفاوت تنها در چند حرف است اما نتیجه فاجعه باری را بدنبال دارد.
بدنبال افزایش مرگ و میر ناشی از کرونا در ارومیه (مرکز استان) که جز شهرهایی بود که زودتر تغییر رنگ داد و قرمز شد، تجمع در پارکها وبوستانها یکی از ممنوعیت هایی بود که در شهر اعلام شد اما کمتر کسی هست که شاهد تجمع کودکان و اولیای آنها با وجود نوار کشی ها و اعلام شرایط بحرانی در شهر نباشد.
کرونا با گذشت یک و نیم سال ظاهرا هنوز خوف خود را به برخی نشان نداده یا شاید هم دستگاههای متولی فقط به تذکر سطحی بسنده می کنند و اجازه می دهند شهر در منجلاب فرو رود.
پای صحبت احمد یکی از نوجوانانی که در یکی از بوستانهای نسبتا بزرگ شهر با هم سن وسالهای خود والیبال بازی میکند نشستم و با وجود اینکه ماسکی هم به صورت نداشت به ایسنا گفت: مدارس تعطیل است، باشگاهی نیست، مسافرت هم نمی شود رفت چقدر در خانه بمانم من هم نیاز دارم انرژی نوجوانی خودم را با بازی و ورزش تخلیه کنم چاره ای جز آمدن به پارک محله ندارم.
او که ظاهرا از کرونا نمیترسد ادامه می دهد: یکبار مبتلا و خوب شدم دیگر ایمن هستم!
این نوجوان گفت: همه به فکر خود هستند اگر راست میگویند همه شهر را تعطیل کنند بااین تعطیلی ها و ممنوعیات سطحی و مقطعی کاری پیش نمیرود.. دو روز رنگ نارنجی، باز قرمز و حتی سیاه می شود.
مادر جوانی که در روی نیمکتی در پارک نشسته بود و غرق در لذت بردن از بازی فرزند خردسالش در پارک بود وقتی از او پرسیدم چرا باوجود نوارکشی و اعلام ممنوعیت تجمع در پارک حاضر شدید و جان خود وفرزندتان را به خطر انداختید به ایسنا گفت: ملت خسته شده اند شاید هم دیگر همه چیز عادی شده.. تا کی در چهاردیواری بمانیم.. در کل دنیا بدنبال چاره هستند اما هنوز ما در مرحله نرو و نیا ماندیم..
وی با عصبانیتی که در تُن صدایش بود گفت: بچه را نمیشود که در خانه نگه داشت، طبیعت وجودش در این سن بازی با هم سن وسالانش و پارک هست..
واقعا لذت چند ساعته بازی کودک به گریه های بعدی مادر می ارزد؟!
جمعی چند نفره از بانوان سالخورده و میانسال در یکی دیگر از بوستانهای شهر که اثری از نوارکشی متعارف در ان دیده نمیشود و همه بریده و جدا رو زمین افتاده اند) روی نیمکتی نشسته اند، به آنها نزدیک می شوم و با سلامی صمیمی گفتم: تجمع در پارک ممنوع است ابتدا که تصور کردند از ماموران اجرایی هستم شوکه شدند اما یکی از بانوان که ماسک به چانه داشت با اعتراض گفت: راه بهتری سراغ دارید ازبس در خانه ماندیم پوسیدیم.. نه واکسنی هست نه درمانی بگذارید به حال خودمان بمیریم!
علت این تجمع و بی توجهی به رعایت عدم تجمع در بوستانها را از معاون خدمات شهری شهرداری جویا شدیم.
تجمع شهروندان در پارک های سطح شهر ارومیه ممنوع است
ولی مناف زاده، معاون خدمات شهری شهردار ارومیه گفت: تجمع و دورهمی شهروندان در کلیه بوستان ها و پارکهای سطح شهر به علت وضعیت قرمز کرونا برای بار چندم مسدود و تعطیل شد.
وی بیان کرد: تجمع و دورهمی شهروندان در کلیه بوستان ها و پارک های سطح شهر به علت وضعیت قرمز کرونا برای بار چندم مسدود و تعطیل شد.
مناف زاده با اشاره به وضعیت قرمز کرونا در شهر ارومیه عنوان کرد: پارک های ارومیه نواربندی شده است تا جلوی حضور شهروندان در این فضاها گرفته شود.
معاون خدمات شهری شهردار ارومیه با بیان این که علاوه بر نواربندی پارک ها، اکیپ های نظارتی در سطح پارک ها مستقر هستند، گفت: از شهروندان درخواست می شود که از تجمع و حضور در سطح پارک ها، بوستان ها و فضاهای سبز خوداری کنند.
آمارمبتلایان و مرگ و میر در استان افزایش یافته است
دکتر جواد آقازاده،رئیس دانشگاه علوم پزشکی آذربایجان غربی وضعیت کرونایی در ارومیه را قرمز اعلام کرد و به ایسنا گفت: آمارمبتلایان و مرگ و میر در استان در حال افزایش است و این زنگ خطری برای استان بشمار می آید.
وی با تاکید براینکه مردم از تجمعات،دورهمی ها دوری کنند، افزود: طی 24ساعت گذشته 27 نفر در استان در اثر کرونا جان خود را ازدست دادند و آمار افراد بستری در مراقبتهای ویژه به 255 نفر رسیده است.
آقازاده تصریح کرد: شهروندان همچنان پروتکلهای بهداشتی را رعایت کنند و تا میتوانند در خانه مانده و از تردد غیر ضروری خودداری کنند.
به گزارش ایسنا؛ اوضاع شهر نابسامان است، صف های طولانی خرید مرغ، ادارات و شرکتهایی که پر هستند از ارباب رجوع، دادسراهایی که غلغله جمعیت در مقابل آنها دل انسان را بدرد می آورد و حالا بوستانهایی که مثل جعبه شیرینی روبان کشی شدند اما تلخی مرگ را به ارمغان دارند.
به راستی مشکل کار کجاست؟ اطلاع رسانی خوب نبوده، مردم از جانشان سیر شدند،نظارتها درست نیست..مرتبا به این موضوع فکر میکنم اما!
انتهای پیام