چاپ

پیام آذری - چرا این آئین مذهبی بعد از یک قرن و علی‌رغم مخالفت‌های گاه و بی‌گاهِ دوران طاغوت همچنان مردم‌محوری خود را حفظ می‌کند و گام در محوطه دولتی می‌نهد؟
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از تبریزبیدار، عمارت استانداری آذربایجان‌شرقی عصر تاسوعا به سیاق سال‌های قبل از کرونا، میزبان هیئات و دستجات حسینی تبریز شد؛ اینبار پرفروغ‌تر و با مشارکت‌پذیری حداکثری.
تصاویر گویای عظمت عزاداری‌ است.
اگرچه سنّت دیرینه مراسمِ تاسوعا در محوطه والی‌گری تبریز، رخداد جدیدی نیست که برای تاریخِ دیارِ آزادمردان تازگی داشته باشد. اما چرا با گذشت یک قرن همچنان وانمی‌نهد و می‌درخشد؟!
پاسخ روشن است؛ میان فرهنگ برخاسته از عقل سرخ و مردم محوری، پیوند ناگسستنی وجود دارد؛
مردم پایه؛
برای یک اقدام فرهنگی و حتی راهبردی با حجمی از سختی‌ها و مضایق، تکانه‌ای کافی است تا به زباله‌دان تاریخ واگذار شود. اما چرا این آئین مذهبی بعد از یک قرن و علی‌رغم مخالفت‌های گاه و بی‌گاهِ دوران طاغوت همچنان مردم‌محوری خود را حفظ می‌کند و گام در محوطه دولتی می‌نهد؟
آیا جز اینست که ایده‌پردازی و اجرای این اقدام مذهبی، صفر تا صد متعلق است به مردم و هیئات حسینی؟!
اینبار و در یوم تاسع، مرکز دولتی به عنوان مخاطب قرار می‌گیرد و صرفا استقبال می‌کند و میزبانی. این گروه‌های کوچک مردمی بودند که روش و شکل اجرای مراسم را بر عهده گرفتند و خود روایت‌گر مسئله شدند تا برکات معنوی و فرصت‌سازیِ تاریخی حاصل کنند.
اما مسئله چه بود که همه ساله فذکّر می‌شود؟
یادآوری حقّ و حقّانیت؛
مسائل انسان در دوره‌های مختلف شاید خرقه‌ای متفاوت بر تن کند اما عملا در دل یکدیگرند.
به‌جز اجتماع‌های اندک که در طول تاریخ معاصر “هیئت برای هیئت” را سرلوحه و مشی خود قرار داده‌اند، و نسبتی با مسائل ندارند، مابقی هیئات پیا‌م‌آور ارزش‌های انسانی بوده‌اند که عبارتند از ؛ عدالت، کرامت، معنویت، ظلم‌ستیزی، استقلال، مجاهدت و مودت.
هیئات بیدار در دوره‌ای با برپایی پرچم امام حسین(ع) در شمس‌العماره تبریز هشدار مهمی به استبداد داخلی و استعمار خارجی ارسال می‌کنند. و همین فرهنگ باعث می‌شود که پایه‌های طاغوت لرزان شود و سقوط نماید.
همچنین برای هیئت در دوران انقلاب اسلامی مهم است که در جهت استقرار قسط و عدالت گام بردارد. برای هیئت مردم مهم است که دولتمردان جمهوری اسلامی را به مسیر “عدالت‌محوری و خدمت به مردم” دعوت کند و آنان را از پیوند خوردن میان ” اَشرافیت و دیانت” برحذر نماید.
برای چنین هیئتی مهم است که جلوه‌های معنویت را از عمارت‌های آئین شده به نمادهای اعتقادی برای جهانیان عرضه کند.
و نهایتا برای هیئت انقلاب مهم است که میان حاکمیت و مردم یک مودت و برادریِ دو سویه برقرار باشد و از جوامع طبقاتی بکاهد.
اینچنین است که بدون وابستگی به مراکز قدرت‌ساز در مهد سیاسی استان حاضر می‌شوند و نوحه اباعبدلله سر می‌دهند و تمام خصائص یک هیئت حسینی را در نصف روز زنده می‌کنند.
تبریز؛ پایتخت جهان تشیّع
هیئت از مهم‌ترین و موثرترین ابتکارات فرهنگ حسینی و انقلاب اسلامی محسوب می‌شود و صورت‌بندی مطلوبی از خود ارائه می‌نماید. خاصّه زمانی که بانو سیده شهلا به جرم برافراشتن پرچم امام حسین(ع) در باکو روانه زندان می‌شود.
در برابر موانع بزرگ حکومتی که در جوامع پیرامونی، مقابل محبّان اهل بیت‌(ع) ایستاده‌اند، این کدام تشکیلات و ساختاری است که می‌تواند عملیات فرهنگی تعریف کند و متناسب با اقتضائات وارد میدان شود؟؛ قدر مسلّم که هیئت.
دیروز با حضور دستجات عزاداری در محوطه مرکز سیاسی استان، تهدید نرمِ یک همسایه پاسخ نرم دریافت کرد؛ اینبار نه از سوی دولت و نیروهای مسلح و دستورالعمل‌های آنچنانی. بلکه از سوی تشکیلات منسجم و مردم‌پایه‌ای چون هیئت.
و نشان داد که تبریز ظرفیت جریان‌سازی دارد و امت اسلامی همچنان می‌تواند روی فرهنگ عاشورایی آذربایجان حساب باز کند.
صابر عیسی پور
انتهای پیام/