پیام آذری - آخرین خبر / خانمی 35 ساله هستم. من و همسرم تلاش کردیم، مدرک گرفتیم و مشاغل اداری خوبی داریم با جایگاه اجتماعی مناسب. اما از نظر درآمد، همیشه زندگی‌مان را با کسانی مقایسه می‌کنم که به اندازه ما درس نخواندند، مشاغل آزاد دارند و بسیاری از استرس‌های ما را تجربه نمی‌کنند. آن‌ها دایم در حال تفریح‌اند. هرچند گاهی زندگی‌شان به نظرم بی‌معنی می‌شود، اما باز مقایسه، آزارم می‌دهد.
خانم عزیز، ذهن انسان از ابتدای تاریخ برای بقا و یافتن جایگاه خود، همواره در حال مقایسه بوده است. این مکانیسم در گذشته کمک می‌کرد امنیت و منابع را بهتر مدیریت کنیم، اما امروز در دنیای رسانه‌ها، این تمایل باعث خستگی و حس ناکافی بودن می‌شود. اما ما ظاهر زندگی دیگران را می‌بینیم، نه پشت‌صحنه واقعی و پر از دغدغه آن‌ها را.
انتخاب مسیر، بهای خودش را دارد
شما و همسرتان مسیری را انتخاب کرده‌اید که بر پایه تلاش علمی، امنیت شغلی و جایگاه اجتماعی شکل گرفته است. این مسیر مزایایی مثل درآمد ثابت، بیمه، بازنشستگی و اعتبار اجتماعی دارد، اما معمولاً انعطاف‌پذیری و شانس درآمد ناگهانی بالایی را مثل برخی مشاغل آزاد ندارد. در مقابل، کار آزاد ریسک‌های بالاتری دارد که از بیرون کمتر دیده می‌شود.
بازتعریف موفقیت شخصی
بازار ![]()
پیشنهاد می‌کنم یک‌بار با خودتان خلوت کنید و بپرسید: «موفقیت برای من یعنی چه؟» آیا ثبات، احترام اجتماعی، رشد فردی یا آزادی مالی مهم‌تر است؟ وقتی معیارها شفاف شوند، مقایسه کمتر قدرت آزاردهندگی پیدا می‌کند.
4 تمرین برای کنترل حس مقایسه
1- کاهش محرک‌ها: محتوای شبکه‌های اجتماعی یا معاشرت‌هایی که حس مقایسه را تشدید می‌کنند، کم کنید.
2- تمرین تمرکز بر داشته‌ها: هر روز سه نکته مثبت زندگی‌تان را یادداشت کنید؛ چه مادی، چه معنوی.
3- افزودن تجربه‌های لذت‌بخش: گاهی نارضایتی، ناشی از یکنواختی است. یک فعالیت جدید، سفر کوتاه یا پروژه جانبی می‌تواند رنگ تازه‌ای به زندگی روزمره اضافه کند.
4- گفت‌وگو با همسر: درباره این احساس با او حرف بزنید. گاهی همدلی درون رابطه، سنگینی این حس را نصف می‌کند.
انتخاب شما ارزشمند است
هیچ مسیری خالی از چالش نیست. مهم این است که با آگاهی تصمیم بگیریم و بعد به جای نگاه به زمین بازی دیگران، زمین بازی خودمان را جذاب‌تر کنیم. آرامش، نه در داشتن همه‌چیز، بلکه در رضایت از مسیری که خودمان آگاهانه برگزیده‌ایم، شکل می‌گیرد.