پیام آذری - در نخستین روزهای بهار تعلیم و تربیت، سکوت اتاقی کوچک در دل روستای حوریلر هوراند، با صدای آرام و مهربان معلمی شکسته شد؛ معلمی که بی‌هیچ منت، گام به خانه شاگرد بیمار خود گذاشت تا دلتنگی‌های او را به لبخندی شیرین پیوند بزند.
به گزارش اداره اطلاع‌رسانی و روابط عمومی اداره کل آموزش و پرورش استان آذربایجان شرقی، به نقل از هوراند، رها دانش‌آموز خردسال دبستان حوریلر، این روزها به‌دلیل جراحی لوزه از تنها هم‌کلاسی خود دور مانده است، اما حضور خانم فریبا قرش‌پور، مدیر آموزگار پرتلاش این مدرسه، غم دوری از درس و همکلاسی‌ها را از چهره‌اش زدود.
این حضور ساده اما عمیق، یادآور آن است که آموزش تنها در کلاس درس خلاصه نمی‌شود، بلکه گاهی در محبت بی‌دریغ معلمی نهفته است که دلش برای شاگردش تنگ می‌شود و راه خانه‌اش را در دل کوهستان پیدا می‌کند تا امید و اعتماد را به او هدیه دهد.
خانم قرش‌پور که چهار سال است در این روستای کوهستانی تدریس می‌کند، امسال تنها دو دانش آموز دارد و در خصوص دانش آموزان روستا می‌گوید: من به دانش‌آموزانم ایمان دارم؛ آنان سرمایه‌های آینده این کشور هستند و هرچند تعدادشان اندک باشد، توانمندی و استعدادشان می‌تواند در آینده برای ایران مایه افتخار شود.
وی در خصوص رها، دانش آموزی که دوران نقاهت جراحی را طی می کند نیز می‌افزاید: قول داده‌ام که با سپری شدن دوران نقاهت رها، بعد از مدرسه، دروس عقب‌افتاده‌اش را با او مرور کنم تا هیچ مانعی در مسیر تحصیلش ایجاد نشود.
روستای حوریلر تنها دو خانوار و دو دانش‌آموز دارد؛ این مدرسه نمونه‌ای روشن از عدالت آموزشی است جایی که حتی با وجود راه‌های صعب‌العبور به‌ویژه در زمستان، چراغ علم خاموش نمی‌شود و معلم هر روز از مرکز شهرستان تا روستای حوریلر را طی می کند تا کودکان این روستا از تحصیل جا نماند
انتهای پیام
