استندآپ کمدین یا سخنگو

پیام آذری - هم میهن /متن پیش رو در هم میهن منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
امیر جدیدی-عکاس و روزنامه‌نگار| سرکار خانم مهاجرانی سلام و عرض ادب. اول اینکه نمی‌‏دانم چه اصراری دارید هر دو سه هفته یکبار میهمان عکس‌نوشت شوید. خدا شاهد است هفته قبل که دستتان را به قلب تبدیل کردید با وجود اینکه خیلی حرف در دل داشتم زبان به کام گرفتم. ظاهراً اما اگر به زبان نیاییم این حرکت کم‌کم به موتیف تکرارشونده‏ هر جلسه دولت تبدیل می‌‏شود.
قبل از شما رؤسای دولت‌های نهم و دهم هم همینطوری علامت «وی» را به ادبیات مطبوعاتی آورد. اصلاً بیخیال خاطرات گذشته، بگذارید از حال سخن بگوییم. می‏دانم که سخنگوی دولت بودن یکی از سخت‌‏ترین کارهای هر دولتی است. احتمالاً از قول آن فیلسوف شنیده‌‏اید که «زبان سرچشمه همه سوءتفاهم‏‌هاست، چراکه هیچ واژه‏ای آن‏چه را می‏‌خواهیم، دقیقاً بیان نمی‌‏کند».
واقعیت این است که این زبان همان‌قدر که می‌‏تواند بین‏ آدمی جماعت وصل بی‌افریند فصل هم به بار می‌‏آورد. اصلاً چرا به دنبال اندیشمند غربی برویم؛ مگر سعدی خودمان نگفت که تا مرد ـ شما بخوان زن ـ سخن نگفته باشد عیب و هنرش نهفته باشد. می‏‌خواهم بگویم متوجه موقعیتی که حضرتعالی در آن گیر کرده‌‏اید هستم. شما همین که صبح به صبح راننده دنبال‌تان می‏‌آید و به محل کار تشریف می‌‏برید عیب و هنرتان را روی دایره می‌‏ریزید.
حقیقتش را بخواهید روز اولی که به این سمت گماشته شدید لحن سخن گفتن و چهره مهربان‌تان به دل مردم می‌‏نشست. اصلاً شاید مهرتان از همان روزی به دل مردم افتاد که در مقام یک مادر پشت تریبون رفتید و فریاد کشیدید و اخم و تخم‏ کردید.
نکته اینکه آن زمان شما فرزند زمانه خویش بودید. حقیقت اینکه روزهای اول دولت و زمان انتخابات موقع همین شوخی‌‏ها و خنده‌‏ها و گریبان چاک کردن‏‌ها است. اما شما خودتان را جای مردم گرفتار فیلترینگ، تورم، ناترازی و... بگذارید. شما جای مردم بودید پیش خودتان نمی‌‏گفتید این چه رفتار لوس و بی‌نمکی‏ است که دو هفته است پشت سر هم تکرارش می‏‌کنید.
خودمانی بودن و رفیق بودن خوب و پسندیده است بر منکرش لعنت اما جسارتاً مردم قرار است از سخنان شما متوجه اخبار دولت شوند، ناسلامتی شما سخنگویید نه استندآپ کمدین که حضار را به خنده وادارید. زیاده جسارت، ایام عزت‏‌تان مستدام.
بازار