پیام آذری - شرق /متن پیش رو در شرق منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
نیویورکتایمز در آستانه قرعهکشی جام جهانی 2026، تیم ملی ایران را به عنوان تیمی که بیشترین حواشی سیاسی را با خود حمل میکند معرفی کرده و همگروهی ایران و آمریکا را جنجال بزرگی میداند. این رسانه آمریکایی همچنین وابستگی قلعهنویی به بازیکنان کهنهکار را مطرح کرده است. 42 کشور تاکنون به این مسابقات راه یافتهاند و 22 کشور دیگر در دو مرحله پلیآف در ماه مارس برای شش جایگاه باقیمانده رقابت خواهند کرد. این بزرگترین جام جهانی تاریخ است که با حضور 48 تیم برگزار خواهد شد. نیویورکتایمز در آستانه قرعهکشی جام جهانی نگاهی به تیمهای راهیافته به این رقابتها داشته و تیم ملی ایران را نیز مورد بررسی و تحلیل قرار داده است.
در طول مسیر چند مانع بر سر راه تیم ملی ایران وجود داشت و در برخی بازیها کمتر از حد انتظار در زمین ظاهر شد اما در نهایت بدون هیچ نگرانی زیادی و دو بازی مانده به پایان، صعودش به جام جهانی را قطعی کرد. تنها شکست ایران در کل این رقابتها مقابل قطر بود؛ آن هم در شرایطی که صعود ایران به دور بعدی قطعی شده بود.
بازار ![]()
این چهارمین جام جهانی متوالی ایران خواهد بود، به این معنی که آنها از سال 2014 پای ثابت این رقابتها بودند. با این حال، ایران تا به حال از مرحله گروهی جام جهانی صعود نکرده است و بهترین عملکرد آنها در سال 2018 بود؛ زمانی که مراکش را شکست دادند و با پرتغال مساوی کردند اما شکست نزدیک مقابل اسپانیا آنها را از رسیدن به دور حذفی دور نگه داشت. دفعه قبل ایران بهراحتی توسط انگلیس و آمریکا شکست خورد و تنها موفقیت این تیم به لطف گلهایی در دقایق 98 و 101 مقابل ولزی بود که 10نفره شده بود. این اولین جام جهانی ایران از سال 2006 بدون کارلوس کیروش خواهد بود. جانشین او، امیر قلعهنویی، پس از جام جهانی 2022 برای دومین دوره هدایت تیم را برعهده گرفته است. روی کاغذ، رکورد قلعهنویی بسیار خوب است: صعود نسبتا آسان بود و درصد پیروزی او به 70 درصد رسیده است اما نارضایتی زیادی از رویکرد او وجود دارد، بهویژه اینکه او هنوز به بازیکنان قدیمی -بازیکنانی که در دهه 30سالگی خود هستند مثل علیرضا جهانبخش و سامان قدوس هافبک سابق برنتفورد- متکی است. انتظار فوتبال جذاب و همهجانبهای نداشته باشید. زیر نظر کیروش، آنها بسیار مستحکم بودند: بدون حاشیه، دو خط دفاع چهارنفره با چند مهاجم، معمولا مهدی طارمی و سردار آزمون. این روش تا حد زیادی جواب داد اما در تئوری برای ارائه فوتبالی کمی جالبتر و تهاجمیتر، باید با ظهور نسل جوانتر بازیکنان همراه میشد اما هیچکدام محقق نشدهاند. احتمالا هنوز طارمی است که پس از یک فصل حضور در ایتالیا با اینتر، اکنون برای المپیاکوس، قهرمان یونان گل میزند. از نظر استعدادهای جوان، مراقب محمد حسیننژاد و کسری طاهری باشید. گروهی که مقامات ایرانی امیدوارند از آن اجتناب کنند، قرارگرفتن در گروه آمریکاست. با توجه به شرایط دیپلماتیک فعلی، اگر آنها بار دیگر با تیم ملی فوتبال آمریکا روبهرو شوند، همانطور که در جام جهانی 1998 نیز روبهرو شدند، جنجال بزرگی خواهد بود. این مسابقه توجه زیادی را به خود جلب و منظرهای تماشایی ایجاد خواهد کرد. از بین تمام تیمهای حاضر در این مسابقات که باید با حواشی دستوپنجه نرم کنند، ایران مطمئنا بیشترین مشکل را خواهد داشت. مسئله اینکه چه تعداد از هواداران آنها حتی اجازه ورود به آمریکا برای تماشای بازیهایشان را خواهند داشت، چالشی است که از الان شروع شده است.