بزرگنمايي:

پیام آذری - آلودگی هوا در بروز ناباروری، تولد زودرس و مرده زایی تاثیر گذار است؛ ضمن اینکه عامل موثر در بروز سرطانها و مشکلات تنفسی، قلبی عروقی و مغزی است.
به گزارش فارس، بیماری‌های تنفسی و آلودگی هوا ارتباط مستقیمی با هم دارند، هرچه میزان آلودگی هوا بیشتر باشد، شدت واگیردار بودن و عوارض ایجاد شده از طرف بیماری‌های تنفسی افزایش می‌یابد.
همچنین ذرات و آلاینده‌ها روی سیستم ایمنی بدن می‌توانند در انتقال ویروس‌های تنفسی مانند ویروس‌ها مؤثر باشد. آلاینده‌ و آلودگی‌های موجود در هوا اشکال مختلفی دارند. آنها می‌توانند گاز، ذرات جامد یا قطرات مایع باشند.
آلودگی هوا چگونه بر سلامتی انسان تاثیر می‌گذارند؟
آلودگی هوا از راه‌های مختلفی وارد جو زمین می‌شود. امروزه بیشتر آلودگی هوا توسط مردم ایجاد می‌شود و به شکل انتشار گازهای گلخانه‌ای از کارخانه‌ها، خودروها، هواپیماها یا نیروگاه‌ها است.
همچنین دود سیگار نیز آلودگی هوا محسوب می‌شود. به عواملی که توسط انسان‌ها ایجاد شده باشد عوامل انسانی آلوده کننده هوا گفته می‌شود. 
برخی دیگر از عوامل آلودگی هوا نیز وجود دارند که مانند دود ناشی از آتش سوزی یا خاکستر ناشی از آتشفشان‌ها، به طور طبیعی اتفاق می‌افتند، که به آنها عوامل طبیعی گفته می‌شود.
عباس شاهسونی، رئیس گروه سلامت هوا و تغییر اقلیم وزارت بهداشت بیان داشت: آلودگی هوا یکی از مهم‌ترین چالش‌های محیط زیستی در جهان و کشور جمهوری اسلامی ایران است که تأثیرات گسترده‌ای بر سلامت عمومی و جمعیت دارد.
رشد شهرنشینی، افزایش مصرف سوخت‌های فسیلی و عدم کنترل آلاینده های منتشره از صنایع و افزایش تعداد خودروهای فرسوده از جمله عواملی هستند که به افزایش آلودگی هوا دامن زده‌اند. 
آلودگی هوا در سلامت مادران و نوزادان و به‌ویژه در تولد زودرس و وزن کم هنگام تولد، مرده زایی نقش بسزایی دارد.
مطالعات مختلف در جهان نشان داده‌اند که آلودگی هوا، به‌ویژه آلاینده‌هایی مانند PM2.5، PM10، NO2، O3، SO2 و CO، می‌تواند با افزایش خطر زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد مرتبط باشد.
یک تحلیل جامع متاآنالیز نشان داد که قرارگیری مادران در معرض آلاینده‌های هوای محیطی نظیر PM2.5، PM10، NO2، O3، SO2، و CO با افزایش ریسک تولد زودرس، به‌ویژه در دوره‌های حساس رشد جنین، ارتباط دارد. 
نتایج مطالعات نشان می‌دهد که غلظتPM2.5 در سه‌ماهه دوم بارداری با افزایش ریسک تولد زودرس مرتبط است.
افزایش قرار گرفتن در معرض آلاینده‌های هوا با کاهش باروری مرتبط است.
به طور خاص، قرار گرفتن بیشتر در معرض آلودگی هوای شهری با کاهش نرخ تولد زنده، اختلال در عملکرد تخمدان و چرخه قاعدگی در زنان و تاخیر در زمان بارداری مرتبط است. 
همچنین شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که آلودگی هوا را با کاهش موفقیت درمان ناباروری مرتبط می‌کند.
آلاینده های خاص هوا از جمله دی اکسید نیتروژن، ازن و ذرات ریز (PM2.5) همگی در کاهش باروری دخیل هستند. 
ارتباط منفی بین آلاینده‌های هوا و باروری ممکن است با تأثیر بر ذخیره تخمدان و همچنین کیفیت تخمک‌های باقی‌مانده در تخمدان‌ واسطه شود.
آلودگی هوا به ویژه ذرات معلق ریز (PM2.5) در دوران بارداری، تأثیرات منفی جدی بر سلامت مادران و نوزادان به همراه دارد و ارتباط آن با بروز مرده‌زایی به عنوان یکی از عوارض قابل توجه دوران بارداری شناخته شده است. 
مطالعات متعدد نشان داده‌اند که آلودگی هوا، به ویژه آلودگی ناشی از ذرات معلق ریز (PM2.5)، می‌تواند یکی از عوامل مؤثر در بروز مرده‌زایی باشد. 
بررسی‌های انجام‌شده بر روی داده‌های 52 کشور با درآمد پایین و متوسط نشان می‌دهد که افزایش هر 10 میکروگرم بر مترمکعب در غلظت PM2.5 با افزایش 14.5 درصدی در احتمال مرده زایی همراه است.
تولد زودرس یکی از مهم‌ترین چالش‌های بهداشت عمومی در سراسر جهان محسوب می‌شود که تقریباً 11٪ از کل تولدها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و پیامدهای منفی قابل‌توجهی بر رشد جنین، سلامت مادر و کودک و افزایش خطر مرگ و میر دارد.
این مسئله همچنین با بیماری‌های مزمن تنفسی، قلبی-عروقی در بزرگسالی مرتبط است. 
اگرچه دلایل دقیق تولد زودرس به‌خوبی مشخص نشده است، شواهد نشان می‌دهند که آلودگی هوا یکی از عوامل محیطی کلیدی است که تأثیرات بالقوه‌ای در این زمینه دارد. 
وزن کم هنگام تولد نیز یک عامل خطر کلیدی برای مرگ‌ومیر نوزادان و مشکلات سلامتی در آینده مانند بیماری‌های قلبی-عروقی، دیابت، و فشار خون بالا محسوب می‌شود.
نتایج مطالعات در دنیا نشان می دهد که حدود 30 درصد از مرده زایی های مرتبط با PM2.5 در مناطقی که تحت تأثیر گرد و غبار شدید قرار داشتند، متمرکز بود. 
از طرفی آلودگی هوا به‌عنوان یکی از معضلات بزرگ بهداشت عمومی، تهدید جدی برای سلامت گروه‌های آسیب‌پذیر، به‌ویژه کودکان زیر 5 سال محسوب می‌شود. در این گروه سنی، سیستم ایمنی و دستگاه تنفسی هنوز به تکامل کامل نرسیده‌اند و آسیب‌پذیری آن ها در برابر آلاینده‌های محیطی بالا است.
شواهد علمی و آماری متعدد نشان داده‌اند که قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض آلاینده‌های هوا، مانند ذرات معلق، دی‌اکسید نیتروژن، و ازن می‌تواند با افزایش خطر مرگ‌ومیر زودرس در کودکان زیر 5 سال همراه باشد.
مطالعات انجام‌شده در کشورهای مختلف نشان داده‌اند که در مناطق با سطوح بالای آلودگی هوا، نرخ مرگ‌ومیر کودکان زیر 5 سال به‌طور قابل‌توجهی بیشتر از مناطق با آلودگی کمتر است. 
شایع‌ترین بیماری‌های مرتبط با آلودگی هوا در کودکان زیر 5 سال شامل عفونت‌های حاد تنفسی، آسم، و بیماری‌های قلبی-ریوی هستند. این بیماری‌ها عامل مهمی در افزایش مرگ‌ومیر کودکان در این سنین هستند. 
با توجه به موارد پیشگفت لزوم اقدامات جدی در کاهش غلظت آلاینده های هوا در کشور از جمله اجرای قانون هوای پاک، توسعه انرژی های تجدیدپذیر، کنترل آلاینده های صنایع، جایگزینی خودروها و کامیون های فرسوده بخصوص کاهش عمر ناوگان حمل و نقل عمومی، سرمایه گذاری در زیرساخت ها و کاهش مصرف سوخت های فسیلی ضرورتی اجتناب ناپذیر است.