پیام آذری - تسنیم / باشگاه تراکتور درست پس از قهرمانی تاریخی خود به‌جای تثبیت جایگاه و تقویت تیم، با تصمیمات اشتباه و بی‌توجهی به هشدارها وارد بحرانی شده که هم شانس قهرمانی فصل جدید را تهدید می‌کند و هم آینده دروازه‌بان جوانش را در معرض نابودی قرار داده است.
باشگاه تراکتور درست یک فصل پس از قهرمانی در لیگ برتر، به جای بهره‌برداری از فرصت تاریخی برای تثبیت قدرت خود، با تصمیمات اشتباه و خوش‌بینی بی‌پایه مدیران درگیر بحرانی شده که نه‌تنها امتیازات حیاتی فصل جدید را تهدید می‌کند، بلکه آینده گلر جوان تیم را نیز در معرض نابودی قرار داده است.
ریشه بحران؛ از بی‌توجهی تا خوش‌خیالی
حاشیه‌های مربوط به پرونده علیرضا بیرانوند، دروازه‌بان ملی‌پوش تراکتور، مدت‌ها پیش از شروع فصل جدید بر سر زبان‌ها افتاد. در حالی‌که رسانه‌ها و کارشناسان از احتمال جدی محرومیت او سخن می‌گفتند، مدیران تراکتور با اتکا به خوش‌بینی و اطمینان بی‌دلیل، هیچ اقدامی برای خرید یک دروازه‌بان مطمئن نکردند. نتیجه این سیاست منفعلانه، صدور حکم محرومیت چهارماهه بیرانوند در حساس‌ترین مقطع زمانی بود؛ حکمی که تمام برنامه‌های تیم را برهم زد.
فرصت‌های طلایی‌ای که دود شد
فصل نقل‌وانتقالات بهترین زمان برای ترمیم نقاط ضعف و تقویت ترکیب بود. اما تراکتور به‌جای استفاده از این فرصت، آن را در مورد تقویت خط دروازه دود کرد. وقتی حکم محرومیت بیرانوند نهایی شد، باشگاه با عجله به سراغ گزینه‌های خارجی رفت اما مذاکرات، یکی پس از دیگری به بن‌بست خورد. حتی جذب لورنتسیو پوپسکو نیز به دلیل صدور دیرهنگام آی‌تی‌سی بی‌نتیجه ماند و تراکتور عملاً از این ناحیه دچار یک ضربه سنگین شد.
هشدارهایی که نادیده گرفته شد
هواداران تراکتور بارها فریاد زدند که حضور در سه جبهه لیگ برتر، لیگ قهرمانان آسیا و جام حذفی تنها با بیرانوند ممکن نیست و باید یک گلر دیگر نیز جذب شود. اما این صداها به جایی نرسید. حالا همان هواداران باید نظاره‌گر وضعیتی باشند که از ابتدا هشدار داده بودند؛ بحرانی که نه‌تنها اعتماد سکوها را هدف قرار داده بلکه آینده تیم را نیز تهدید می‌کند.
فشار سنگین روی یک جوان بی‌تجربه
با آغاز فصل و محرومیت بیرانوند، ادیب زارعی به‌عنوان گلر اصلی تراکتور معرفی شد. او در دیدارهای حساس مقابل استقلال در سوپرجام و هفته نخست لیگ برتر به میدان رفت، اما چند اشتباه تأثیرگذار باعث شد مورد انتقاد شدید قرار بگیرد. زارعی که می‌توانست در آینده به یکی از سرمایه‌های اصلی فوتبال ایران تبدیل شود، اکنون زیر بار فشار سنگین روانی و توقعات هواداران دست‌وپا می‌زند؛ شرایطی که می‌تواند استعداد او را برای همیشه نابود کند.
ضرورت حمایت روانی و فنی
این دروازه‌بان جوان بیش از هر چیز به حمایت روحی و فنی نیاز دارد. اگر باشگاه کادر روان‌شناسی ورزشی و مشاوران لازم را در اختیار او نگذارد، استعدادی که می‌توانست تا سال‌ها سنگربان مطمئن تراکتور باشد، در همان ابتدای مسیر می‌سوزد. اشتباهات مدیریتی نباید به بهای نابودی آینده یک بازیکن تمام شود.
لزوم صداقت مدیران با هواداران
باشگاه تراکتور باید صادقانه با هواداران خود صحبت کند. اگر دروازه‌بان جدیدی قرار نیست جذب شود، این تصمیم باید به صورت آشکار اعلام شود تا حداقل هواداران با واقعیت روبه‌رو شوند و فشار کمتری به زارعی وارد شود. پنهان‌کاری و وعده‌های بی‌سرانجام تنها شکاف میان مدیریت و سکوها را عمیق‌تر می‌کند.
امتیازاتی که دیگر بازنمی‌گردند
هواداران تراکتور حق دارند عصبانی باشند؛ چراکه امتیازاتی که در هفته‌های نخست از دست می‌رود، هیچ‌گاه بازنخواهد گشت. این از دست دادن‌ها می‌تواند در پایان فصل فاصله‌ای غیرقابل جبران با رقبا ایجاد کند. رقبا امتیازات خود را جمع‌آوری می‌کنند و تراکتور درگیر بحرانی می‌شود که کاملاً قابل پیشگیری بود.
اتحاد سکوها در معرض خطر
از همه مهم‌تر، این شرایط باعث تنش در فضای هواداری شده است. اتحاد سکوها که بزرگ‌ترین پشتوانه تراکتور محسوب می‌شود، به خطر افتاده و در صورت ادامه این وضعیت، تیم نه‌تنها از مسیر قهرمانی دور خواهد شد، بلکه بزرگ‌ترین سرمایه معنوی خود را نیز از دست می‌دهد.