پیام آذری - رئیس بنیاد ایران‌شناسی کشور گفت:میراث فرهنگی و بنا‌های تاریخی پلی میان گذشته و آینده و یکی از پایه‌های اتحاد و تداوم هویت ملی ایرانیان است.
به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مرکز آذربایجان شرقی ،علی‌اکبر صالحی در آیین گشایش پنجمین جشنواره بین‌المللی خلاقیت و نوآوری تبریز در هنر‌های اسلامی و صنایع‌دستی (ارسیکا) در دانشگاه هنر اسلامی تبریز اظهار کرد: صدای تپش زندگی در دل بازار کهن تبریز از ایوان‌های فیروزه‌ای و کوچه‌پس‌کوچه‌های تاریخی آن طنین‌افکن و غرورآفرین است.
وی افزود:شهر تبریز این گوهر درخشان آذربایجان با بازار سرپوشیده، مسجد کبود، ارگ علیشاه و معماری کم‌نظیر خود بازتابی از روح زمانه و حافظه زندگی مردم این سرزمین است و هر آجر در این شهر روایتگر پیوند داد و ستد، هنر ظریف و اعتقاد اجتماعی مردمان آن بوده و همین میراث آینده هویت جمعی ما را شکل می‌دهد.
وی تاکید کرد:تبریز در تاریخ ایران همواره مرکز تجارت و نماد پایداری و اقتصاد بوده و معماری آن با هویت ملی ایرانیان درهم‌تنیده است و برای همین نیز در جنگ‌ها همواره پیوند میان معماری و ملت نابود می‌شود.
صالحی گفت:در کشور‌های افغانستان، عراق و به خصوص غزه هزاران اثر تاریخی و فرهنگی نابود شده‌اند و هر کوچه و بنایی که در آتش می‌سوزد تلاشی برای زدودن حضور یک ملت از حافظه تاریخ و بریدن رشته پیوند میان نسل‌ها است.
رئیس بنیاد ایران‌شناسی گفت:بازسازی پس از جنگ، فصلی دشوار است که عقل، صبر و خرد جمعی می‌طلبد. گاهی جامعه می‌خواهد همه چیز سریع‌تر به حالت نخست بازگردد و گاهی تصمیم می‌گیرد جای خالی را به‌عنوان یادبود حفظ کند تا نسل‌های آینده را آگاه سازد، اما تصمیم درست زمانی پدید می‌آید که مردم محلی، استادان دانشگاه و مدیران در کنار هم بنشینند و به گفتگو بپردازند.
وی نقش جامعه محلی را در پاسداری از میراث فرهنگی حیاتی دانست و گفت: انجمن‌های مردمی می‌توانند حافظ آثار باشند و روایت‌های شفاهی خود را ثبت کنند. جوانان تبریز نیز با بهره‌گیری از فناوری‌های نو قادر هستند تا چهره بنا‌های تاریخی را پیش از آسیب مستند کنند.
وی افزود:سازمان‌های مردم‌نهاد می‌توانند در زمینه آموزش تیم‌های واکنش سریع فرهنگی و ارتباط با نهادهایی چون یونسکو و ارسیکا فعال‌تر شوند.
صالحی با اشاره به ظرفیت گردشگری تاریخی و هنری در شهر تبریز با توجه به سابقه و قدمت این شهر، گفت:اگر گردشگری به شکل متوازن برنامه‌ریزی نشود، به‌جای رونق، سبب فرسایش و آسیب به آثار تاریخی خواهد شد. نهاد‌های فرهنگی و اقتصادی باید با مسئولیت‌پذیری، از تبدیل میراث فرهنگی به کالای صرفاً تجاری جلوگیری کنند.
وی افزود:خصوصی‌سازی بی‌ضابطه نیز می‌تواند اصالت بنا‌ها را تهدید کند، درحالی‌که سرمایه‌گذاری هدایت‌شده و نظارت‌شده می‌تواند روح تازه‌ای به بافت تاریخی بدمد.
وی خاطرنشان کرد: مرمت و حفاظت از میراث فرهنگی دانشی زنده است و دانشگاه‌ها باید مهارت‌های مرمتی را علمی‌تر و میدانی‌تر آموزش دهند تا میان دانش و عمل پیوندی مؤثر برقرار شود، زیرا اگر میراث فرهنگی در زندگی مردم حضور نداشته باشد، دیر یا زود از حافظه جمعی محو خواهد شد.
رئیس بنیاد ایران‌شناسی کشور افزود: هر بنای تاریخی که با کاربری متناسب و احترام به اصالت حفظ شود، می‌تواند میان گذشته و اکنون پلی بسازد و تداوم فرهنگی را معنا بخشد و امروز میراث فرهنگی ما، دارایی راهبردی ملت ایران است و پاسداری از آن، پایه‌ای از اتحاد مقدس ملی به‌شمار می‌آید که امروز بیش از هر زمان دیگری به آن نیازمندیم.