بزرگنمايي:

پیام آذری - درمان افسردگی با حرکات ورزشی درمان افسردگی با ورزش علایم افسردگی و اضطراب اغلب با تمرین های ورزشی بهتر میشوند و یکی از درمانهای مؤثر برای افسردگی، درمان افسردگی با ورزش است. مطالعاتی که در این زمینه انجام گردیده است نشان می دهد افرادی که تمرین های ورزشی منظمی را دنبال می کنند، خلق و خویشان به طرز قابل ملاحظه ای بهتر است و کم تر افسرده می شوند. این اشخاص اگر هم دچار افسردگی شوند، میزان افسردگی شان خفیف تر خواهد بود. ورزش چطور روی مغز افسرده اثر می گذارد؟ تأثیر ورزش بر مغز به علت ایجاد تغییرات بیولوژیکی در بدن به وجود می آید که مزایایی مانند محافظت دربرابر بیماری های قلبی و دیابت، بهبود خواب و کاهش فشار خون را بهمراه دارد. ورزش های سخت( به شکل سالم)، سبب ترشح هورمون آندورفین( معروف به هورمون احساس خوب) می شود و میزان فعالیت شخص را افزایش می دهد و این چنین تأثیر ورزش بر افسردگی خود را آشکار می کند. جالب است بدانید که فعال سازی رفتاری یکی از روش های درمان افسردگی است. ولی ورزش کردن باید به صورت مستمر ادامه داشته باشد تا تاثیرات آن بارز شود. این نوع فعالیت سبب ازاد سازی پروتئین هایی می شود که به رشد سلول های عصبی جدید و ایجاد ارتباطات تازه در مغز کمک می کند؛ که تمام این فرایندها سبب بهبود عملکرد مغز می شود. کاهش افسردگی با ورزش کدام ورزش ها برای بیماری افسردگی مناسب ترند؟ معلوم است که هر نوع ورزشی به درمان افسردگی کمک می کند. ولی چنانچه قرار باشد چند نوع فعالیت بدنی مشخص را به شما معرفی کنم، باید بگویم فعالیت های بدنی متوسطی هستند که تأثیرات قابل ملاحظه ای در بهبود افسردگی دارند. کارهایی مانند: دوچرخه سواری،رقص،باغبانی،گلف،کارهای منزل، مخصوصا جاروکردن، گردگیری و رفت و روب،دویدن آرام،شنا کردن،پیاده روی،کارهای مربوط به محوطه ی منزل مانند چمن زنی یا تمیز کردن حیاط،ورزش هوازی،یوگا. از آنجایی که مبتلایان به افسردگی به حمایت اجتماعی بیشتری احتیاج دارند، بنابراین شرکت در کلاس های ورزشی مختلف میتواند ابعاد دیگری از تأثیر ورزش بر افسردگی را آشکار کند. رابطه ورزش و درمان افسردگی چه مقدار ورزش برای اشخاص افسرده احتیاج است؟ پزشکان ادعا کردند تنها با 25 دقیقه ورزش روزانه میتوان با افسردگی مبارزه کرد. پس از 25 دقیقه ورش کردن روحیه شما بهبود پیدا کرده ، میزان استرس کاهش پیدا نموده و شما حس می کنید که انرژی بیشتری دارید.این عوامل شما را ترغیب می کند تا روز بعد هم ورزش کنید و آنرا ادامه دهید.در بهترین وضعیت بیماران میتوانند برای ورزش خود برنامه روزانه داشته باشند و برای خود اهداف مشخصی را تعریف کنند که به آنها کمک می کند بتوانند با بیماری های مغزی و روحی خویش بهتر مقابله کنند. تاثیر ورزش بر افسردگی آیا افراد افسرده باید به پزشک مراجعه کنند؟ قبل از این که برنامه تمرین های ورزشی جدیدی را آغاز کنید با پزشک خویش مشورت نموده تا اطمینان حاصل کنید که این برنامه تمرین های ورزشی برای شما بی خطر است و درمان افسردگی با ورزش یک گزینه درمانی مکمل برای شما است. با پزشک خود حرف بزنید و ببینید که کدام تمرین های ورزشی، به چه میزان و با چه شدتی برای شما مناسب است. پزشک شما هرگونه دارویی که مصرف می کنید و همینطور شرایط سلامتی شما را مد نظر قرار می دهد. او همینطور در مورد آغاز تمرین های ورزشی و با انگیزه ماندن توصیه های سودمندی دارد. اگر بطور مرتب تمرین های ورزشی را انجام می دهید ولی هنوز علایم افسردگی و اضطراب، زندگی روزانه شما را مختل می سازد، به پزشک یا متخصص بهداشت روان مراجعه کنید. انجام تمرین های ورزشی و فعالیت های فیزیکی برای کاهش علایم افسردگی و اضطراب، راهکارهایی بسیار عالی هستند ولی قطعاً جایگزین روان درمانی یا داروهای ضدافسردگی نیستند. بخش ورزشی بیتوته

درمان افسردگی با حرکات ورزشی
درمان افسردگی با ورزش
علایم افسردگی و اضطراب اغلب با تمرین های ورزشی بهتر میشوند و یکی از درمانهای مؤثر برای افسردگی، درمان افسردگی با ورزش است. مطالعاتی که در این زمینه انجام گردیده است نشان می دهد افرادی که تمرین های ورزشی منظمی را دنبال می کنند، خلق و خویشان به طرز قابل ملاحظه ای بهتر است و کم تر افسرده می شوند. این اشخاص اگر هم دچار افسردگی شوند، میزان افسردگی شان خفیف تر خواهد بود.
ورزش چطور روی مغز افسرده اثر می گذارد؟
تأثیر ورزش بر مغز به علت ایجاد تغییرات بیولوژیکی در بدن به وجود می آید که مزایایی مانند محافظت دربرابر بیماری های قلبی و دیابت، بهبود خواب و کاهش فشار خون را بهمراه دارد. ورزش های سخت( به شکل سالم)، سبب ترشح هورمون آندورفین( معروف به هورمون احساس خوب) می شود و میزان فعالیت شخص را افزایش می دهد و این چنین تأثیر ورزش بر افسردگی خود را آشکار می کند.
جالب است بدانید که فعال سازی رفتاری یکی از روش های درمان افسردگی است. ولی ورزش کردن باید به صورت مستمر ادامه داشته باشد تا تاثیرات آن بارز شود. این نوع فعالیت سبب ازاد سازی پروتئین هایی می شود که به رشد سلول های عصبی جدید و ایجاد ارتباطات تازه در مغز کمک می کند؛ که تمام این فرایندها سبب بهبود عملکرد مغز می شود.