پیام آذری - به گزارش جام جم آنلاین از روابط عمومی معاونت صدا، مرحوم کیارش قابوسی، متولد سال 1359بود و از سال 1386 در بخش فنی معاونت صدا فعالیت داشت.

خانواده دوستفرزاد امانی، مدیر کل تولید و فنی معاونت صدا با بیان ویژگی های اخلاقی شادروان قابوسی عنوان می کند: زنده یاد قابوسی بسیار متعهد، با اخلاق و مهربان بود. از دیگر ویژگی های اخلاقی اش می توان به متانت و رازداری اش اشاره کرد.
همواره صادق، حامی و بسیار خانواده دوست بود. 
مسئولیت پذیر
محمدمهدی فرانی، قائم مقام اداره کل تولید و فنی صدا با اشاره به ویژگی ها شخصیتی و کاری مرحوم می گوید: زنده یاد کیارش قابوسی بسیار صبور، مهربان و دلسوز بود و در عرصه کار خیلی مسئولیت پذیر و روابط اش با سایر همکاران بسیار خوب بود. ما نیروی بسیار دلسوز، مسئولیت پذیر و کاربلدی را از دست دادیم که عمر کاری اش را سال ها در معاونت صدا گذاشت و برای اداره کل به معنای واقعی سرمایه فنی بود.
حجب و حیا
زهره باجلان همکار، مهندس صدا و تصویر می گوید: هر چه که از خوبی هایش بگویم کم است، ولی بارزترین خصوصیت اخلاقی که مرحوم داشت، حجب و حیای بود که در هیچکس ندیده بود.
امید به زندگی
شهناز قلیچ خانی،همکار و مهندس صدا و تصویر با اشاره به این که همیشه امید به زندگی داشت، خاطرنشان می کند: از سال 94 با مرحوم همکار بودم. همیشه برای حمایت و کمک آماده بود. یکی از ویژگی های بارز اخلاقی اش مهربانی و خوش قلبی اش بود. روحیه خیلی خوبی داشت و امید به زندگی را تا اخرین لحظه خودش از دست نداد.
مهربان و خوش قلب
شهرزاد فیضی، همکار و مهندس صدا و تصویر با اشاره به اینکه 18 سال با مرحوم همکاری داشته، می گوید: به عنوان برادر بزرگتر همیشه حامی همکاران بود. بهترین همکار، مهربان و خوش قلب بود. از ویژگی های کاری اش مسئولیت پذیری زیادش بود.
یاریگر
مریم ابوالخیریان، همکار و مهندس صدا و تصویر یادآوری می کند: طی 18 سال که با مرحوم همکار بودم در این مدت هیچ بدی ندیده ام. بسیار خوش قلب و مهربان بود و برای کمک و همکاری همیشه آماده بود.
شوخ طبع
شهاب پالاشی، همکار و صدابردار معاونت صدا یادآوری می کند: یادش بخیر، آشنایی ما از شیفت های صدابرداری شب شروع شد. هیچ وقت شوخی و خنده هایش از یادمان نمی رود. تمام شیفت های شب را به عشق دیدن و شوخ طبعی او می رفتم.
متعهد و دلسوز
محمد همتی، مهندس صدا و تصویر با اظهار تاسف از درگذشت همکارش می گوید: برای هر اتفاقی می توان پاسخی یافت جز برای رفتن های نا بهنگام، تهعد و دلسوزی که در هیچکس ندیم.