بزرگنمايي:

پیام آذری - یکی از معلمان جهادگر تبریزی می گوید: افرادی که آرزوی حضور در صحنه تعلیم و تربیت و شغل معلمی را دارند بدون عشق قدم در این وادی نگذارند، چراکه معلمی شغل نیست، هنر است و عشق. اگر عاشق خدمت هستند بطور جهادی یاریگر همنوعان خود باشند.

امروز روز 12 فروردین روز معلم است، روزی که بهانه ای می شود برای قدردانی زحمات یک ساله معلمان و سال هاست از این روز خاطره داریم، از گل و لبخند و عشق معلمان به دانش آموزان که اگر معلمان عاشق نباشند نمی توانند انسان تربیت کنند.
و همین روز و عشق معلمان به دانش آموزان و آینده آن ها بهانه ای شد تا پای صحبت های رضا سعادت‌پور علویق؛ یکی از معلمان تبریز گوش بنشینیم که به عنوان معلم جهادگر و مروج نماز شناخته می شود، آنچه می خوانید حاصل گفتگوی خبرگزاری بسیج با این معلم جهادگر است؛
خودتان را معرفی بفرمایید
اینجانب رضا سعادت‌پور علویق، سال 1353 در روستای علویق شهرستان ورزقان بدنیا آمده و بعد از اتمام تحصیلات دوره متوسطه برای ادامه تحصیل در دانشگاه به تبریز مهاجرت کردم. علاقه وافری که نسبت به علم آموزی داشتم و توصیه اکید پدر و مادرم بوده تاکنون توانسته‌ام در دو رشته علوم اجتماعی و حقوق کارشناسی فارغ التحصیل شوم و همچنین دوره کارشناسی ارشد و دکتری خود را در رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری به اتمام برسانم. در حال حاضر نیز دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق می‌باشم. 
در نهضت سوادآموزی بعنوان سرباز معلم و آموزشیار تا سال 1380 خدمت نموده‌ام و همکاری نزدیکی با کمیته امداد امام و جهاد کشاورزی جهت یاددهی و امور فرهنگی داشته‌ام.
چند سال است که به امر مقدس معلمی مشغول هستید؟
فعلا با 29 سال سابقه خدمت در آموزش و پرورش ناحیه 2 بعنوان دبیر، معاونت آموزشی و فنی هنرستان‌ها و مدیریت مدارس مشغول خدمت هستم و آخرین پست سازمانی‌ام مدیر دبیرستان متوسطه دوم ثقه الاسلام ناحیه 2 تبریز می‌باشد.
چه انگیزه ای موجب شد معلمی را برای خدمت انتخاب کنید؟
با توجه به اینکه در محیط روستایی بوده و از نزدیک با مشکلات مدرسه و نبود معلم آشنا بودم، سعی داشتم راهی را انتخاب و بتوانم به همنوعان خدمت کنم و چه راهی بهتر از شغل شریف معلمی. با این انگیزه معلمی را انتخاب کردم و اگر باز هم بعد از مدت‌ها قرار شود از نو شغلی را انتخاب کنم، همین شغلم را انتخاب می‌کنم.
تعلیم و تربیت دانش آموزان امروز چه ویژگی ها و تفاوت هایی با سال های گذشته و زمان خود شما دارد؟
پیشرفت و توسعه هر جامعه‌ای مدیون آموزش و تعلیم و تربیت است و اگر زیرساخت‌های تعلیم و تربیت بنحو شایسته و اساسی مهیا شود حتما جامعه به سمت رشد و تعالی حرکت خواهد کرد. اگر جامعه را به مثابه کشتی بدانیم، معلم بعنوان ناخدای آن کشتی می‌تواند با تاثیراتی که در روح و روان جامعه خواهد گذاشت این کشتی را به سرمنزل مقصود برساند. امروزه با پیشرفت تکنولوژی و اطلاعات به روز، آموزش و پرورش با چالش‌هایی از جمله کم توجهی خانواده‌ها بخاطر فرزند سالاری شدید از بعد تربیتی فرزندان و عدم فرهنگ سازی مناسب جهت استفاده از فضاهای مجازی و ورود این شبکه‌‎ها به مدارس روبرو هستند.
در حال حاضر دانش‌‍آموزان با استفاده امکانات کافی در تمام زمینه‌ها از جمله کلاس‌های آنلاین و آموزشگاه‌های رسمی و غیر رسمی و محتواهای چندرسانه‌ای از بعد آموزشی پیشرفت چشمگیری دارند در صورتی که از بعد تربیتی آن طوری که باید پیشرفت صورت گیرد که در اثر بی توجهی خانواده‌ها و رقابت چشمگیر مدارس در کسب رتبه‌های برتر کنکوری و کمبود نیروهای تربیتی مدارس، انتظارات تربیتی برآورده نمی‌شود. ولی در گذشته خانواده‌ها قبل از آموزش توجه ویژه به تربیت بچه‌ها داشتند، گرچه از لحاظ آموزشی امکانات حال حاضر موجود نبود.
چه توصیه ای به خانواده ها در راستای تعلیم و تربیت دارید ؟
درست است که می‌گویند مدرسه خانه دوم بچه‌هاست، ولی به اعتقاد بنده مدرسه باید جایگاه خانه اولی را به خود اختصاص دهد. توصیه بنده بعنوان خادم خودشان و عضو کوچکی از جامعه فرهنگیان به خانواده‌ها این است که خود را جدا از مدارس ندانسته و مشارکت فعال و هماهنگی کامل برای نیل به هدف بزرگ تعلیم و تربیت که تربیت نسل شایسته و ارزشمند برای جامعه می‌باشد، داشته باشند. ارتباط تنگاتنگ خانه و مدرسه متضمن پیشرفت در ابعاد تربیتی و آموزشی خواهد بود.
با توجه به اینکه شما مروج نماز هم هستید اهمیت این فریضه چه قدر ضروری است؟
«الا بذکرالله تطمئن القلوب و ان الصلوه تنهی عن الفحشاء و المنکر»؛ باید در مدارس ما طنین انداز شود. وقتی که دانش‌آموزان و همکاران در صفوف نماز جماعت حاضر می‌شوند، حال و هوای خاصی ایجاد می‌شود که واقعا در وصف نمی‌گنجد و آرامش خاصی به کلاس‌های درس و دانش‌آموزان می‌دهد. توصیه اکید من به همکاران و خانواده‌ها این است که در کلاس‌ها و خانواده‌ها از فوائد نماز گفته شود و تذکرات مکرر در این زمینه لازم و ضروری است.
کمک و مساعدت به دانش آموزان بی بضاعت از دیگر ویژگی بارز شما در امر آموزش و توجه به دانش آموزان است این مسأله چه اهمیتی دارد و چه انگیزه ای موجب می شود به این کار مبادرت کنید؟
کارهای جهادی که بعنوان یک معلم تاکنون انجام داده‌ام بشرح زیر خدمت‌تان عرض می‌نمایم؛
1) بازسازی مسجد در زمان سرباز معلمی در روستای دور افتاده طویل شهرستان ورزقان و احیای نماز جماعت و مراسمات مذهبی بعد از سال‌ها تعطیلی.
2) فعالیت و تشویق دانش‌آموزان در فعالیت‌های ورزشی، بخصوص مناطق روستایی.
3) همکاری با کمیته امداد ورزقان و تبریز در راستای کمک و مساعدت برای اعزام به مشهد مقدس.
4) همکاری با مساجد محل و پایگاه‌های مقاومت در راستای جمع‌آوری کمک‌های مومنانه.
5) فعالیت در زمینه‌های آموزشی، فرهنکی و بهداشتی در دوران کرونا.
از آنجا که بنده در خانواده‌ای محروم بزرگ شده‌ام و همیشه آرزو داشتم که من هم مانند دیگر دانش‌آموزان وضعیت اقتصادی مطلوب داشته باشم و وقتی که مساعدت بعضی از معلمان عزیز را می‌دیدم به این روزها فکر می‌کردم. 
خدا را شاکرم که توانسته‌ام در حد توان از دست محرومان آبرومند بگیرم. برای اولین بار است که به زبان می‌آورم که شاید هم خوب نباشد گفتن اینکه من بعضی وقت‌ها با نیت خالص در تاکسی اینترنتی کار می‌کنم و درآمد حاصل از آن را تقدیم خانواده‌های بی بضاعتی می‌ کنم که دانش‌آموز دارند.
شکر خدا را که توانسته‌ام تاکنون در این امر خیر با کمیته امداد و خیریه‌ها همکاری نمایم. به دوستان و کسانیکه حرف‌های مرا می‌شنوند و یا می‌خوانند توصیه برادرانه می‌کنم حال و هوای دانش‌آموزان بی بضاعت را داشته باشند.
افراد دیگری شما را در این کار یاری می کنند؟
من در اینکار بیشتر از خانواده خودم و همکاران علاقه‌مند و اولیاهای عزیز کمک می‌گیرم.
و هر آنچه که باید در راستای اهمیت تعلیم و تربیت به عنوان حرفه خودتان و ترویج نماز و کمک به دانش آموزان به عنوان ویژگی خاص حرفه معلمی شما لازم است بفرمایید.
بعنوان برادر کوچک به همه کسانی که آرزوی حضور در صحنه تعلیم و تربیت و شغل معلمی را دارند توصیه می‌کنم بدون عشق قدم در این وادی نگذارند، چرا که معلمی شغل نیست، هنر است و عشق. اگر عاشق خدمت هستند بطور جهادی یاریگر همنوعان خود باشند. آرزوی سلامتی و طول عمر برای رهبر معظم انقلاب و کلیه خدمت گزاران صدیق نظام جمهوری اسلامی و تمام فرهنگیان و معلمان جهادگر عرصه‌های تعلیم و تربیت دارم.
انتهای پیام