بزرگنمايي:

پیام آذری - مشاور تحصیلی و مدیر مرکز روانشناختی ناحیه 5 تبریز با بیان اینکه دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه، در مسیر انتخاب رشته تحصیلی، با سه شاخه اصلی شامل رشته‌های نظری، رشته‌های فنی و رشته‌های کاردانش روبرو هستند، گفت: درک تفاوت‌ها و ویژگی‌های هر یک از این شاخه‌ها، به شما کمک می‌کند تا مسیری را انتخاب کنند که با علایق، استعدادها و اهداف آینده‌ آنان همسو باشد.

به گزارش اداره اطلاع‌رسانی و روابط عمومی اداره کل آموزش و پرورش استان آذربایجان شرقی، ایرج رضایی با ارائه مطالبی در خصوص رشته‌های شاخه نظری، اظهار کرد: این شاخه شامل چهار رشته اصلی است که بر پایه‌های علمی و دانش نظری استوار هستند. رشته ریاضی فیزیک، مناسب دانش‌آموزانی است که به مباحث ریاضی، فیزیک و علوم پایه علاقه دارند و به دنبال مشاغلی در حوزه‌های مهندسی، علوم پایه و فناوری هستند و رشته علوم تجربی، ایده‌آل برای علاقه‌مندان به زیست‌شناسی، شیمی و فیزیک است که قصد تحصیل در رشته‌های پزشکی، دندانپزشکی، داروسازی، دامپزشکی، پیراپزشکی و سایر مشاغل مرتبط با سلامت را دارند.
وی ادامه داد: رشته علوم انسانی برای دانش‌آموزانی مناسب است که به مباحث اجتماعی، تاریخی، ادبی و فلسفی علاقه‌مند بوده و به دنبال مشاغلی در حوزه‌های حقوق، روانشناسی، جامعه‌شناسی، علوم سیاسی، آموزش و پرورش و مطالعات فرهنگی هستند. رشته معارف اسلامی نیز مختص دانش‌آموزانی که علاقه ویژه‌ای به مطالعات دینی، علوم قرآنی و فقه و تمایل به فعالیت در حوزه‌های مذهبی و پژوهشی دارند.
این مشاور تحصیلی در تشریح رشته‌های فنی و کاردانش، گفت: این دو شاخه برای دانش‌آموزانی طراحی شده‌اند که تمایل دارند، هر چه زودتر وارد بازار کار شوند و مهارت‌های عملی کسب کنند و تفاوت اصلی این دو در تمرکز بر مبانی نظری و عملی است.رشته‌های فنی، ترکیبی از مباحث نظری و عملی هستند و دانش‌آموزان ضمن یادگیری اصول تئوری، مهارت‌های عملی مرتبط با رشته خود را نیز فرا می‌گیرند تا بتوانند در حوزه‌های تخصصی وارد بازار کار شوند. هدف این رشته‌ها، تربیت نیروی کار ماهر در بخش‌های صنعتی و فنی است.
رضایی افزود: رویکرد رشته‌های کاردانش، کاملا عملی بوده و تمرکز اصلی بر یادگیری مهارت‌های کاربردی و کسب تجربه عملی در محیط کار است. این رشته‌ها برای دانش‌آموزانی که به تحصیلات دانشگاهی طولانی‌مدت علاقه‌مند نیستند و می‌خواهند سریع‌تر به استقلال مالی دست یابند، بسیار مناسب است. دانش‌آموزان این شاخه می‌توانند با صرف زمان کوتاه‌تر (به عنوان مثال سه الی چهار ساعت مطالعه روزانه) و تمرکز بر آموزش عملی، مهارت‌های لازم برای ورود به بازار کار را کسب کنند.
وی در پاسخ به چرایی ایجاد رشته‌های فنی و کاردانش، اظهار کرد: این شاخه‌ها برای پاسخگویی به نیازهای طیف وسیعی از دانش‌آموزان طراحی شده‌اند. برخی دانش‌آموزان به دلایل مختلفی مانند شرایط خانوادگی، شرایط زندگی، ویژگی‌های شخصیتی و علایق فردی، تمایل به ادامه تحصیلات عالی و طولانی‌مدت ندارند و می‌خواهند زودتر وارد بازار کار شوند و استقلال مالی پیدا کنند. به عنوان مثال، دانش‌آموزی که علاقه به تحصیل در رشته‌هایی مانند پزشکی یا فیزیوتراپی دارد، نیازمند سال‌ها مطالعه فشرده و شرکت در آزمون‌های کنکور است که این فرآیند ممکن است 10 تا 12 سال به طول انجامد. در مقابل، رشته‌های فنی و کاردانش به دانش‌آموزان این امکان را می‌دهند که با گذراندن دوره‌های آموزشی کوتاه‌تر و کسب مهارت‌های عملی، خیلی سریع‌تر جذب بازار کار شوند و به درآمد برسند.
وی با اشاره به تفاوت اصلی رشته‌های فنی و کاردانش، گفت: همانطور که اشاره شد، تفاوت اصلی در میزان تأکید بر مبانی نظری است. رشته‌های فنی، مبانی نظری بیشتری نسبت به رشته‌های کاردانش دارند، در حالی که رشته‌های کاردانش عمدتا ماهیت عملی داشته و بر مهارت‌های کاربردی تمرکز می‌کنند.
رضایی خاطرنشان کرد: برای دانش‌آموزی که توانایی و حوصله مطالعه طولانی‌ مدت مباحث نظری را ندارد و علاقه بیشتری به انجام کارهای عملی و مهارتی دارد و به دنبال رشته‌ای است که بتواند با مطالعه روزانه سه الی چهار ساعت و تمرین عملی، مهارت لازم را کسب کند، ارزیابی‌های مدرسه نشان‌دهنده توانایی او در کارهای مهارتی است. انتخاب رشته‌های کاردانش بسیار مناسب‌تر خواهد بود. این رشته‌ها او را در مسیر کسب مهارت و ورود به بازار کار یاری می‌کنند. برای دانش‌آموزی که هم به مباحث نظری علاقه دارد و هم توانایی یادگیری مهارت‌های عملی را دارا بوده و مایل است در کنار دانش نظری، مهارت‌های عملی نیز کسب کند، رشته‌های فنی می‌توانند گزینه‌ی بهتری باشند. این رشته‌ها تعادلی بین دانش نظری و مهارت عملی برقرار می‌کنند.
انتهای پیام
ویدیو