پیام آذری - کیهان /متن پیش رو در کیهان منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
1) گرد و غبار و هیاهوی رسانه‌های غربگرا که فرو نشست، واقعیت نمایش «شرم‌الشیخ سوم» پدیدار شد. ادعا می‌شد مقامات بیست کشور گرد هم می‌آیند تا توافقی جامع را برای پایان دادن به جنگ غزه و برقراری صلح نهائی کنند. صرف نظر از اینکه بسیاری از کشورهای مهم و تاثیرگذار مانند ایران و چین و روسیه حضور نداشتند، حاضران هم اجازه حرف زدن پیدا نکردند. بلکه این، صرفا نمایشی برای عرض اندام ترامپ و تحقیر حاضران بود.
بازار ![]()
2) دیروز وبسایت رادیو فردا (ارگان سازمان سیا) نوشت: «انتقادها از غیبت در شرم‌الشیخ؛ روزنامه هم‌میهن، از عدم حضور پزشکیان و عراقچی انتقاد کرده و نوشته که این قابل پیش‌بینی بود. ایران خود را منزوی تعریف می‌کند، چون نظم موجود را نمی‌پذیرد... بدون حضور شما برای منطقه برنامه‌ریزی کردند».
اما ببینیم دولت‌هایی که به زعم غربگرایان خود را منزوی نکردند، با چه صحنه‌ای مواجه شدند؟ و اصلا اجازه اظهار نظر پیدا کردند؟!
- ترامپ دیروز با برهم زدن عرف دیپلماتیک، سران حاضر را مجبور کرد یکی یکی بالای سن بیایند و به‌صورت انفرادی و نوبتی با وی عکس بگیرند!
- او همچنین در توهین دیگری گفت: تعدادی از حاضران در جلسه، رهبران ضعیفی بودند؛ شما آنها را می‌شناسید. من نمی‌خواهم در مورد آنها حرف بزنم. من از بعضی از شما خوشم نمی‌آید، ولی نمی‌گویم!
- ترامپ به جای میزبان (رئیس‌جمهور مصر)، اداره جلسه نمایشی را به دست گرفت. او همچنین به السیسی که در مقابل دوربین‌ها، دستش را برای دست دادن دراز کرده بود، بی‌محلی کرد و دست نداد. رنگ چهره سیسی برگشت!
- ترامپ با لحنی تمسخر‌آمیز سراغ نخست‌وزیر انگلیس را گرفت و گفت: «انگلیس؟ نماینده‌شون کجاست؟». استارمر دستش رو گرفت بالا و ترامپ گفت بیا اینجا! استارمر به تصور اینکه نوبت سخن گفتن اوست، کنار ترامپ رفت. اما ترامپ گفت «خوشحالم که اینجا هستی» و دوباره او را به میان مقامات ایستاده در صف فرستاد. رنگ چهره استارمر هم سرخ شد.
- ترامپ به رئیس‌جمهور فرانسه که رسید، دست او را گرفت و چند بار سعی کرد بتاباند و پایین بکشد! ماکرون به سختی و با کلافگی و تعجب مقاومت کرد. نوبت بعدی، ترامپ به او گفت: «باورم نمی‌شود امروز چنین کم‌رمق باشی!». چهره ماکرون هم مکدر بود!
- ترامپ یک بار هم دست نخست‌وزیر ایتالیا را گرفت و در گوش او چیزی گفت که خانم ملونی قیافه‌اش برگشت و سعی کرد دستش را بیرون بکشد و فاصله بگیرد! ترامپ بار دوم گفت: در آمریکا، اگر به زنی بگویید زیباست، کار سیاسی‌تان تمام است اما من ریسک می‌کنم. اگر بگویم زیبا هستید، ناراحت نمی‌شوید؟ چون شما واقعاً زیبا هستید.
- نوبت دست دادن با مقام اماراتی که رسید، ترامپ در مقابل خبرنگاران، او را به «مقدار نامحدودی پول نقد» تشبیه کرد و گفت: یک عالمه پول، پول بی‌نهایت!
3) این تصاویر تحقیر‌آمیز در شرم‌الشیخ سوم موجب شد خیلی‌ها که تصورش را نمی‌کنید، صدای‌شان به اعتراض بلند شود. چنان که سیاوش اردلان خبرنگار بی‌بی‌سی نوشت: «اگر ایران شرکت می‌کرد، تحقیر می‌شد».
اکبر گنجی، اصلاح‌طلب خارج‌نشین هم نوشته است: «خدا را صد هزار مرتبه شکر که ایران در نمایش خفت‌بار و بسیار تحقیر‌کننده ترامپ در مصر شرکت نکرد. شرم‌الشیخ نه جای مذاکره بود، نه جای سخنرانی بود، نه جای رفع تحریم‌ها بود. فقط نمایش صلح ترامپ بود و تملق‌گویی از او. [با اشاره به موضع برخی مدعیان اصلاحات:] عبدالله (رمضانزاده)، فیض‌الله (عرب‌سرخی)، و...؛ جالب است که همه اینها سال‌های سال از مقامات بالای نظام بوده‌اند. شرم‌الشیخ جای سخنرانی نبود، چه رسد به جای صدای اعتراض ملت ایران به آمریکا و اسرائیل توسط پزشکیان. ترامپ، محور نمایش صلحی بود که قرار است به فلسطینی‌ها «هیچ» داده شود. به یکی دو تن فرصت اندکی داده شد تا از او تمجید کنند. باقی را هم تحقیر کرد. دوستان عزیز ما کشور را چگونه اداره می‌کردند و چگونه در اجلاس‌های بین‌المللی شرکت می‌کردند؟؟!!».
همچنین دیاکو حسینی (از مدیران مرکز مطالعات استراتژیک ریاست جمهوری در دولت روحانی) نوشته است: «ترامپ چنان بی‌اصول است که ضمن مذاکره، ایران را بمباران کرد. تعجب نکنید اگر حین شرکت در شرم‌الشیخ، ایران را تحقیر و بمباران کند. شرکت در اجلاس، امتیاز رایگانی است که او جایگاهش را به عنوان رئیس‌جمهور صلح ارتقا دهد. وقتی در اجلاس شرم‌الشیخ شرکت کنید که آماده باشید: به ترامپ بابت بمباران ایران، جایزه بدهید».
4) دورنمای سیرک صلح، چنان تیره و موهوم است که امانوئل ماکرون، پیش از ترک شرم‌الشیخ گفت: «طرح ترامپ برای آینده غزه، پر از ابهام است». رابرت مالی مشاور سابق کاخ سفید هم گفته است: «نه حماس قصد خلع سلاح دارد و نه اسرائیل تمایل به حضور نیروی بین‌المللی تثبیت‌کننده دارد. بعید می‌دانم طرح صلح ترامپ، طبق برنامه پیش برود».
فرید زکریا مجری و تحلیلگر سی‌ان‌ان هم می‌گوید: «چیزی که بر سر آن تعامل و معامله شده، تضمین اجرائی پایدار ندارد».
5) علت این بی‌اعتمادی گسترده روشن است. ترامپ می‌گوید لازم نیست ساکنان غزه آن را ترک کنند و حال آن که چند ماه قبل فرمان کوچ از غزه
(و یا ماندن و مردن در جهنم) را داده بود و خیال می‌کرد می‌تواند آنجا را تبدیل به تجارتکده خود کند! دولت او برای حداکثر جنایت در غزه، 21 میلیارد دلار
به اسرائیل کمک کرد. او و بایدن در کشتار 70 هزار شهروند فلسطینی شریکند. ترامپ همان کسی است که در کنست اسرائیل به نتانیاهو گفت: «کارت را خیلی خوب انجام دادی. بی‌بی پاشو! براش کف بزنید!». جنایتکار و شریک جنایتی چنین بزرگ، چگونه می‌تواند بی‌طرف یا ضامن صلح عادلانه باشد؟! غربگرایانی مثل کرباسچی و عبدی و جواد امام و فلاحت‌پیشه و نظائر آنها چگونه می‌توانند پادویی جنایتکاری مثل ترامپ را بکنند و دم از شرافت و انسانیت یا عقل و مصلحت بزنند؟
6) جمهوری اسلامی ایران حتما از توقف جنایت رژیم صهیونیستی و آمریکا در غزه استقبال می‌کند؛ اما آتش‌بس، غیر از صلح عادلانه و مشروع است. نتانیاهو همین اواخر و برای چندمین، وعده اشغال چند روزه غزه را داد. تبلیغات پرحجم چنین وانمود می‌کرد که کار غزه یکسره شده است. اما دادن تلفات سنگین، ارتش اسرائیل را مجبور به توقف کرد. معلوم شد ایال زمیر رئیس ستاد کل ارتش، حق داشته که قبل از اجرای دستور حمله، علنا مخالفت می‌کرده و در کابینه امنیتی گفته «ارتش، توان اشغال غزه و ادامه جنگ فرسایشی را ندارد». دست‌کم دو هزار نظامی صهیونیست کشته شده‌اند.
7) جنگ اگر به آتش‌بس ختم شد، نه نتیجه تلاش ترامپ که حاصل مقاومت غزه بود. ترامپ تا جای ممکن، از نسل‌کشی حمایت کرد اما ناکام ماند. حالا نه اشغال غزه به سرانجام رسیده و نه حماس قصد واگذاری سلاح را دارد. قابل تامل اینکه نه حماس و نه نتانیاهو در شرم‌الشیخ حضور نیافتند.
8) موضع جمهوری اسلامی ایران، حکیمانه و عزتمندانه است. صلح با سرهم‌بندی توافقی که رژیم جنایتکار صهیونیست را به رسمیت بشناسد و حق بیش از ده میلیون فلسطینی صاحب سرزمین‌های اشغالی را انکار کند، پدید نمی‌آید و دوام ندارد؛ همچنان که طرح صلح کمپ دیوید و مادرید و اسلو و ملک فهد و شرم‌الشیخ اول (سال 1999) و طابا و بیروت و نقشه راه صلح و ژنو و شرم‌الشیخ دوم (سال 2005) و آناپولیس دوام نداشته است.
محمد ایمانی