پیام آذری - وطن امروز /متن پیش رو در وطن امروز منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
محمدصدرا مرادی| ترامپ با آن ژست متفرعنانه و مشمئز‌کننده بالای میزی نشست که سران برخی کشورهای غربی، عربی و اسلامی در پایین آن حضور داشتند. ترامپ مدعی است جنگ غزه را متوقف کرده اما کیست که نداند دست او و اسلافش در جنایات صهیونیست‌ها علیه مردم مظلوم فلسطین پیداست؟!
بازار ![]()
هنوز یادمان نرفته در روزهای اول پس از عملیات توفان‌الاقصی، رژیم صهیونیستی قافیه را باخته بود و این مقامات سیاسی ژنرال‌های آمریکایی بودند که سرآسیمه خودشان را به تل‌آویو رساندند تا مبادا کار از دست‌شان خارج شود. دولت بایدن سریع برای نتانیاهو اتاق جنگ تشکیل داد. ژنرال‌های آمریکایی فورا نقشه حمله کشیدند. بایدن حتی ژنرال‌هایی را که در عراق دست‌شان به خون صدها هزار عراقی آغشته بود فراخواند تا به صهیونیست‌ها کمک کنند. نقشه ورود زمینی رژیم صهیونیستی به غزه را نیز آمریکایی‌ها کشیدند. حملات رژیم به لبنان و ایران و یمن نیز با هماهنگی و مشارکت آمریکا انجام شد. آمریکایی‌ها تمام‌قد کنار رژیم صهیونیستی قرار گرفتند و از رژیم حمایت‌های همه‌جانبه سیاسی و نظامی کردند. تمام ارزش‌ها و هنجارهای ادعایی نظام لیبرال - دموکراسی را پای منافع صهیونیست‌ها ذبح کردند. حتی در درون آمریکا نیز یک ماشین سرکوب راه انداختند و جوانان، دانشجویانی و اساتیدی را که از مردم مظلوم غزه حمایت می‌کردند، سرکوب و از تحصیل و تدریس محروم کردند. 2 دولت بایدن و ترامپ یک مک‌کارتیسم جدید را این بار علیه حامیان مردم مظلوم غزه به راه انداختند. ماجرا به همین‌جا ختم نشد؛ دولت ترامپ وقاحت را به اوج رساند و قضات دادگاه کیفری لاهه را به خاطر صدور حکم جلب نتانیاهو تهدید کرد و تحت فشار قرار داد. نماینده آمریکا در شورای امنیت سازمان ملل بارها قطعنامه‌های سایر کشورها برای توقف جنگ در غزه را وتو کرد تا همه دنیا متوجه شود دست آمریکا به خون ده‌ها هزار کودک فلسطینی در غزه آلوده است. حمایت از رژیم صهیونیستی آنقدر برای دولت آمریکا ناموسی بود که حتی نتوانستند در مقابل اقدام نمایشی برخی کشورهای اروپایی مبنی بر به رسمیت شناختن کشور مستقل فلسطین، خودشان را کنترل کنند. آمریکا چه در دولت بایدن و چه در دولت ترامپ، هر کاری از دستش برآمد برای حمایت از رژیم صهیونیستی انجام داد. بمب‌هایی که بر سر مردم مظلوم غزه ریخته شد، همه مُهر ساخت آمریکا داشت. دولت آمریکا 22 میلیارد دلار به رژیم صهیونیستی کمک کرد؛ کمک‌هایی در قالب ارسال تسلیحات پیشرفته و حمایت‌های مالی.
کیست در عالم که این همه همراهی و کمک دولت آمریکا را ندیده باشد؟ چه کسی می‌تواند انکار کند آمریکا شریک جرم رژیم در 2 سال جنایت، کشتار و نسل‌کشی در غزه بوده است. اگر نبود کمک‌ها، همکاری‌ها و همراهی‌های ترامپ، نتانیاهو جرأت حمله به لبنان و یمن و ایران را نداشت. علاوه بر نزدیک به 100 هزار شهید در غزه، رژیم صهیونیستی و آمریکا هزاران نفر را در لبنان و یمن و ایران نیز به خاک و خون کشیدند. همه دنیا شهادت می‌دهد در جنگ 12 روزه، ایران تنها برابر رژیم صهیونیستی نایستاد، بلکه در اصل، این آمریکا بود که هم مستقیما به ایران حمله کرد و هم نیروی نیابتی خود یعنی رژیم صهیونیستی را به جان مردم مظلوم ایران انداخت.
ترامپ در حالی بر صدر نشست شرم‌الشیخ تکیه داد که خودش متهم و مجرم ردیف اول جنایات صهیونیست‌هاست.
آنچه او تحت عنوان طرح صلح غزه ارائه کرد هم یک شامورتی‌بازی جدید است؛ هم فهمیده بودند رژیم صهیونیستی در وضعیت بغرنجی هم در میدان و هم در افکار عمومی جهانیان قرار دارد، هم این طرح را به شکلی اجرا کردند که زمینه تهاجم و تجاوز مجدد رژیم صهیونیستی به غزه را فراهم کند.
آنچه در شرم‌الشیخ گذشت، یک نمایش مهوع و شرم‌آور بود؛ نمایشی که تلاش داشت بر واقعیات جنگ و جنایات آمریکا علیه مسلمانان سرپوش بگذارد. ترامپ اگرچه نتوانست جایزه نوبل صلح را به دست بیاورد اما همچنان تلاش دارد خود را یک فرد صلح‌طلب و ناجی غزه معرفی کند؛ یک ادعای دروغ و چندش‌آور.
رفتار‌های سخیف ترامپ در بالماسکه شرم‌الشیخ هم این نشست را مشمئزکننده‌تر کرد. شوخی‌های زننده، سخیف و توهین‌آمیز او با رهبران دنیا، این نشست را به یک سیرک بی‌مزه تبدیل کرد. از رفتار توهین‌آمیز با نخست‌وزیر انگلیس گرفته تا کنایه‌های جنسی به نخست‌وزیر ایتالیا و همین‌طور جملاتی که در مواجهه با نماینده امارات درباره پول زیاد گفت؛ این نشست را شبیه میهمانی فرد متفرعنی کرده بود که نوچه‌هایش را گرد خود جمع کرده و برای خنداندن حضار، هر کدام را به شیوه‌ای می‌نوازد.
نشست دوشنبه‌شب شرم‌الشیخ حقیقتا نمایش جدیدی از دون‌پایگی ترامپ بود.
او حتی در تلاشی مذبوحانه سعی کرد ایران را نیز به بالماسکه شرم‌الشیخ بکشاند. برای ایران دعوتنامه نیز فرستاد اما ایران با توجه به واقعیات مربوط به جنگ غزه و نقش آمریکا در جنایات رژیم صهیونیستی علیه غزه، همچنین با اطلاع از اهداف ترامپ از این نمایش مضحک، این دعوت را رد کرد. عدم حضور ایران در این نشست، چند پیام مهم داشت.
ایران اگرچه از پایان جنگ در غزه استقبال کرده و می‌کند اما هرگز ژست و ادعای صلح‌طلبی ترامپ را به رسمیت نشناخته و نمی‌شناسد. حضور ایران در این نشست به معنای پذیرش ادعای ترامپ بود اما ایران با عدم حضور در این نشست، نشان داد حاضر نخواهد شد واقعیات مربوط به نقش آمریکا در جنایات 2 سال اخیر را نادیده بگیرد.
نکته مهم دیگر این بود که ایران به عنوان سردمدار مقاومت، اعتبار و آبروی خود را هزینه نمایش ترامپ نکرد. دعوت ترامپ از ایران برای حضور در این نشست، برای این بود که ایران به عنوان محور جبهه مقاومت، بر ادعای صلح‌دوستی ترامپ، مهر تأیید بزند.
یک نکته مهم دیگر درباره عدم حضور ایران در این نشست، آگاهی تهران از سوءاستفاده ترامپ از این حضور بود. بدون تردید در صورت حضور ایران در این نشست، ترامپ تا مدت‌ها به این موضوع اشاره و تلاش می‌کرد وانمود کند حضور ایران، نتیجه جنگ 12 روزه و عقب‌نشینی ایران از اصول و سیاست‌های منطقه‌ای خود بوده است. در واقع هدف ترامپ از ارسال دعوتنامه برای ایران، این بود که ادعا کند جنگ 12 روزه باعث تضعیف ایران و تبعیت جمهوری اسلامی از سیاست‌های منطقه‌ای آمریکا شده است. از این رو، این دعوتنامه یک دام بزرگ برای ضربه زدن به اعتبار ایران بود.
در این بین برخی در ایران معتقد بودند باید دعوتنامه حضور در نشست شرم‌الشیخ را جدا از مساله غزه و در راستای مناسبات میان ایران و آمریکا ارزیابی کرد. این عده مدعی بودند حضور ایران در نشست شرم‌الشیخ، چراغ سبز به دولت ترامپ بود تا طرفین یک‌بار دیگر پای میز مذاکره نشسته و درباره موضوع هسته‌ای ایران به توافق برسند. این موضوع، یک موضع ساده‌لوحانه و نشان‌دهنده عدم شناخت از واقعیات مربوط به سیاست‌های دولت آمریکا علیه ایران است. این افراد در حالی حضور ایران در نمایش مهوع ترامپ را یک فرصت برای مذاکره میان ایران و آمریکا تلقی کردند که تنها چند ماه از حمله به ایران گذشته است. این افراد در حالی از مذاکره با آمریکا سخن می‌گویند که ایران و آمریکا در حال مذاکره بودند که ترامپ فرمان حمله به ایران را به نتانیاهو داد. آنچه ترامپ در این ماجرا انجام داد، واضح‌ترین پیام درباره عدم اعتقاد آمریکا به مذاکره با ایران بود. این سیاست دولت آمریکا در مذاکرات مربوط به مکانیسم ماشه نیز ادامه یافت. سیدعباس عراقچی شامگاه شنبه در یک برنامه تلویزیونی تصریح کرد دولت آمریکا حاضر به مذاکره با ایران نشد و حتی گفته بود در ازای از بین رفتن ذخایر اورانیوم 60 درصد ایران، فقط حاضر است مکانیسم ماشه را 6 ماه تمدید کند. بنابراین در ماجرای مکانیسم ماشه هم مشخص شد سیاست دولت ترامپ، عدم مذاکره با ایران است. بنابراین با توجه به این رفتار دولت ترامپ، چگونه این عده در ایران همچنان امید دارند ترامپ وارد مذاکره با ایران شود؟ از یک ماه گذشته تاکنون چه اتفاقی افتاده که این افراد تصور می‌کنند در سیاست آمریکا علیه ایران تغییر ایجاد شده است؟ بنابراین حضور ایران در نشست شرم‌الشیخ، اگر با هدف از سرگیری مذاکره با آمریکا انجام می‌شد، یک اقدام اشتباه و همراه با هزینه‌های هنگفت برای آبرو و اعتبار کشور بود.
نشستن پای میزی که ترامپ در صدر آن قرار داشت و ماحصلش چیزی جز اعتباربخشی به وی و دادن هزینه برای ایران و مقاومت نبود، یک اشتباه استراتژیک بود.
ایران با درک همین واقعیات تصمیم گرفت در نشست شرم‌الشیخ شرکت نکند. این تصمیم ایران، کاملا منطقی و واقع‌بینانه بود.
اگر ترامپ حقیقتا دنبال مذاکره با ایران است، پیش‌نیاز آن، شرکت ایران در نشست شرم‌الشیخ نبوده و نیست.
ضمن اینکه ایران با عدم حضور در این نشست، نشان داد همچنان بر سیاست‌های واقع‌بینانه خود در منطقه و نسبت با جبهه مقاومت پایداری می‌کند. ایران با استناد به واقعیات 2 سال اخیر، آمریکا را شریک جرم جنایت‌های رژیم صهیونیستی می‌داند؛ جنایت‌هایی که نتانیاهو هم علیه مردم غزه انجام داد، هم علیه مردم لبنان، یمن و ایران. در جنگ 12 روزه، در واقع این آمریکا بود که در مقابل ایران قرار داشت. نزدیک 1100 نفر از مردم ایران که 70 درصد آنها غیرنظامی بودند، در این جنگ به شهادت رسیدند. این جنایت نتیجه همدستی آمریکا با رژیم صهیونیستی بود. در غزه و لبنان نزدیک 100 هزار زن و کودک و مرد بیگناه به شهادت رسیدند. در یمن، حملات نظامی آمریکا و رژیم صهیونیستی جان صدها نفر از مردم غیرنظامی را گرفت. چگونه می‌توان نسبت به این جنایات چشم‌پوشی کرد و در محفلی نشست که هدفش خون‌شویی بود؟ هدفش تطهیر چهره ترامپ بود. هدفش نه‌تنها تطهیر قاتل، بلکه قهرمان‌نمایی او بود. ایران به درستی نشستن در این محفل شرم‌آور را نپذیرفت.