پیام آذری - مدیرکل آموزش و پرورش استان آذربایجان‌غربی گفت: فلسفه وجودی انجمن اولیا و مربیان بر پایه‌ی درک ضرورت پیوند نهادی و بازگرداندن خانواده به متن فرآیند تربیت شکل گرفته است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما آذربایجان غربی ؛ علی‌اکبر صمیمی در همایش استانی انجمن اولیا و مربیان، با تحلیل نقش نهاد خانواده در منظومه تعلیم و تربیت، اظهار نمود: خانواده و مدرسه دو رکن بنیادین در نظام اجتماعیِ تربیت‌اند؛ هر دو در یک پیوستار عملکردی و هویتی عمل می‌کنند و جدایی آن‌ها به فروپاشی انسجام تربیتی جامعه منجر خواهد شد. فلسفه وجودی انجمن اولیا و مربیان نیز بر پایه‌ی درک ضرورت این پیوند نهادی و بازگرداندن خانواده به متن فرآیند تربیت شکل گرفته است.
وی در تبیین خاستگاه تاریخی این نهاد بیان کرد: در عصر انقلاب صنعتی اروپا و به‌ویژه در فرانسه، دگرگونی ساختارهای اقتصادی و فاصله‌گیری والدین از محیط خانه، به بحران‌های اخلاقی و هنجاری انجامید. از همین‌رو متفکران تعلیم و تربیت با تأسیس انجمن‌های والدین، زمینه‌ی بازپیوند میان نهاد خانواده و مدرسه را فراهم ساختند. در ایران نیز با اقتباس از آن الگو، در سال 1346 نهادی مشابه تأسیس گردید که پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در قالب “انجمن اولیا و مربیان” بازتعریف شد و امروزه به‌مثابه یکی از ارکان مشارکت اجتماعی در تعلیم و تربیت ایفای نقش می‌کند.
صمیمی در ادامه افزود: ماهیت انجمن اولیا و مربیان، صرفاً مشورتی یا نظارتی نیست؛ بلکه در چارچوب نظریه مشارکت اجتماعی در آموزش، این نهاد واجد کارکرد تصمیم‌سازی و توانمندسازی خانواده در ساحت‌های شناختی، عاطفی و فرهنگی است. در این رویکرد، والدین به‌عنوان کنشگران تربیتی و سرمایه‌های فرهنگی، در کنار مدیران و دبیران، در سیاست‌گذاری‌های مدرسه حضور مؤثر دارند. به تعبیر دیگر، انجمن اولیا و مربیان بستر تحقق “حکمرانی مشارکتی در آموزش و پرورش” است.
مدیرکل آموزش و پرورش استان در بخش دیگری از سخنان خود تصریح نمود:مدرسه، نظامی چندرکنی و تعاملی است که بر پنج ستون استوار است: مدیریت مدرسه، شورای مدرسه، شورای دبیران، انجمن اولیا و مربیان و شورای دانش‌آموزی. در میان این ارکان، انجمن اولیا و مربیان، حلقهٔ اتصال میان نهاد رسمی آموزش و نهاد غیررسمی خانواده است. ازاین‌رو، والدین نه ناظران بیرونی بلکه شرکای معرفتی و تربیتی نظام تعلیم و تربیت محسوب می‌شوند.
وی با اشاره به چالش تفاوت‌های نسلی در تعلیم و تربیت معاصر اظهار داشت: در زیست‌جهان کنونی، فرزندان ما در بستر فرهنگی و رسانه‌ای متفاوتی رشد می‌کنند که اقتضائات نسلی تازه‌ای را پدید آورده است. فهم دقیق این تمایزات رفتاری و شناختی، مستلزم تحلیل عمیق از ساخت ذهنی و هیجانی نسل جدید است؛ آنچه می‌توان از آن به‌عنوان “خوانش جعبه سیاه درونیِ نسل نو” یاد کرد. انجمن اولیا و مربیان می‌تواند عرصه‌ای برای تولید گفتمان تربیتیِ میان‌نسلی و بهره‌برداری از ظرفیت فرهنگی خانواده‌ها باشد.
صمیمی در ادامه به رویکرد دولت چهاردهم در حوزه تعلیم و تربیت اشاره نمود و گفت: دکتر مسعود پزشکیان رئیس جمهور ایران، با نگرشی آکادمیک و مبتنی بر مبانی علم تربیت، کیفیت یاددهی ـ یادگیری را محور تحول در آموزش و پرورش قرار داده‌اند. اقدام نمادین وی در اهدای یک ماه از حقوق خود به پویش ملی مدرسه‌سازی، صرفاً یک عمل خیرخواهانه نیست، بلکه بازنمایانگر بازگشت سرمایه نمادین دولت به حوزه فرهنگ است. حضور بیش از شصت‌باره ی او در شوراها و نشست‌های تخصصی تعلیم و تربیت، حاکی از اولویت‌گذاری واقعی در حوزه سرمایه انسانی است و معاون رییس جمهور نیز با همان رویکرد، ساخت مدرسه‌ای در خراسان جنوبی را تعهد کرده‌اند.
وی با تأکید بر ضرورت ایفای نقش پیشرو توسط استان آذربایجان‌غربی خاطرنشان کرد: رییس‌جمهور کشور از همین خطه برخاسته است، ازاین‌رو شایسته است این استان در تولید دانش، فرهنگ و تربیت نیز پیشتاز باشد. امروز، صحنه نبرد ما نه میدان نظامی، بلکه میدان دانایی و بصیرت است؛ و انجمن اولیا و مربیان می‌تواند در خط مقدم این جهاد معرفتی قرار گیرد.
در پایان مدیرکل آموزش و پرورش استان تصریح کرد: توسعهٔ اقتصادی، صنعتی و کشاورزی، شرط لازم پیشرفت جوامع است، اما توسعهٔ آموزش و پرورش، شرط کافی آن به‌شمار می‌آید. جامعه‌ای که در آن آموزش و پرورش توانمند نباشد، هرگز به توسعهٔ پایدار دست نخواهد یافت. پیوند آگاهانه و علمی میان خانواده و مدرسه، زیربنای تربیت نسلی است که در آینده نه‌تنها شهروند، بلکه معمار تمدن نوین ایرانی ـ اسلامی خواهد بود.