بزرگنمايي:

پیام آذری - خراسان /گاهی حس می‌کنم با توجه به آب و هوا خلق و خویم تغییراتی داره؛ به‌خصوص وقتی هوا گرم‌تر میشه تاب‌آوری کمتری در رانندگی یا بحث در موقعیت‌های کاری و خانوادگی دارم. چی کار کنم؟
گاهی‌ اوقات، با گرم‌تر شدن هوا، بسیاری از ما متوجه تغییراتی در خلق‌وخو و تاب‌آوری خود می‌شویم؛ موضوعی که شاید در رفتار ما هنگام رانندگی یا بحث‌های کاری و خانوادگی نمود بیشتری پیدا کند. این تجربه، وجهی از پیوند عمیق انسان با محیط خود است که بارها در مطالعات روان شناسی و جامعه‌شناسی مورد بررسی قرار گرفته است.
 علم چه می‌گوید؟
پژوهش‌ها نشان می‌دهد افزایش دمای هوا می‌تواند بر سامانه عصبی و هورمونی انسان تأثیر بگذارد. وقتی دما بالا می‌رود، بدن برای حفظ تعادل، انرژی و تمرکز بیشتری صرف خنک‌سازی می‌کند و همین فرایند ساده اما حیاتی، می‌تواند کیفیت خواب و حتی میزان تحمل ما در برابر فشارهای محیطی را کاهش دهد. طبق تحقیقات دانشگاهی، در روزهای بسیار گرم، تعداد وقوع مشاجره، پرخاشگری کلامی یا بی‌حوصلگی در محیط‌های کاری، خانگی و حتی سطح اجتماع به صورت معناداری افزایش می‌یابد.
 این تغییرات فقط برای یک فرد نیست
بازار
نکته مهم این است که این حس، نه استثنا، بلکه تجربه‌ای همگانی است. به بیان دیگر، اگر حس می‌کنید در گرما زودتر از کوره درمی‌روید، تنها نیستید. تاب‌آوری، مانند هر مهارت یا خصلت دیگری، در مواجهه با عوامل استرس‌زا به چالش کشیده می‌شود و آب‌وهوا یکی از همین عوامل است.
 چه می‌توان کرد؟ نسخه‌های علمی و عملی
1. خودآگاهی| اولین گام، آگاهی از این چرخه است. پذیرش این که «حالا که گرم است، شاید حوصله ندارم» کمک می‌کند پیشاپیش برای مدیریت احساسات آماده باشید و کمتر غافلگیر شوید.
2. خنک‌سازی محیط و ذهن| چه در خانه باشید چه در خودرو یا محل کار، سعی کنید هوا را خنک نگه دارید و آب کافی بنوشید. گاهی یک اسپری آب یا یک استراحت کوتاه می‌تواند عصبانیت نهفته را تعدیل کند.
3. تنظیم توقعات و برنامه‌ها| در روزهای گرم، انجام کارهای مهم یا بحث‌برانگیز را تا حد امکان برای ساعات خنک‌تر تنظیم کنید. این نه ضعف، بلکه مدیریت هوشمندانه‌ موقعیت است.
4. مراقبت از تصمیم‌گیری‌های حساس| اگر حس می‌کنید زودرنج می‌شوید، گفت وگوهای حساس را به بعد موکول کنید یا از ابتدا با خانواده و همکاران این نکته را در میان بگذارید.
5. تکنیک‌های آرام‌سازی| تمرین‌های ساده تنفس عمیق، کشیدن نفس و شمردن تا 10 یا حتی تمرکز بر یک موسیقی ملایم، می‌تواند در لحظه‌های تنش، فاصله لازم تا یک واکنش شدید را ایجاد کند.